De wandelstok van de Santa Maria del Pi

De pijnboom op het Plaça del Pi in 1932

Dat de Santa Maria del Pi en het Plaça del Pi hun naam danken aan de pijnboom op het plein? Niet meer dan logisch. Maar hoe komt die boom daar?

Doordat er ooit op deze plek een heel pijnbomenbos groeide, zeggen sommigen. Toen het bos plaats moest maken voor de kerk, werd één boom gespaard, bij wijze van aandenken.

Klopt, zeggen anderen. De boom ís een aandenken, maar dan van de Romeinen; een symbool voor hun overwinning op de Laietanen, de barbaren die huisden op de Montjuïc, totdat de edele Romeinen hen daar vanaf joegen.

Weer anderen weten zeker dat Barcelona haar beroemde Pi dankt aan de woede-uitbarsting van een reus. Deze Gegant del Pi arriveerde op een dag bij de Portaferrissa stadspoort aan de Ramblas. De grote man was tijdens zijn reis naar Barcelona gevallen en had daarbij zijn voet verstuikt. Om die reden steunde hij op een stok. Of ´stok´, in dit geval ging het om een pijnboom die de gigant met wortel en al uit de grond had getrokken. “Aha, brandhout!” zeiden de poortwachters, toen ze de reuzenstok zagen. “Daar moet belasting over betaald worden. Kunnen wij effe vangen?”

Evenals zijn stok was ook de reus licht ontvlambaar. Razend om zoveel onbegrip wierp hij de pijnboom met een gigantische boog over de stadmuur. Het projectiel boorde zich een paar meter honderd verderop in een plein. Daar staat de boom tot op de dag van vandaag. Nu ja, ook pijnbomen gaan wel eens dood: het huidige exemplaar is van 1985.

De 'versie 1985'  van de pijnboom, vorige week op het Plaça del Pi.

Zelf de Santa Maria del Pi en haar pijnboom bewonderen? De kerk is een vaste stop tijdens onze Tapas-wandeltour! Klik hier voor meer info.
 

BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!

De Berlusconi van Barcelona heeft een cadeautje voor zijn stad

Het net voltooide Casa Lléo i  Morera in 1905.

Een Berlusconi in het klein.  Oud Barça-voorzitter Josep Núñez , de laatste jaren vooral in het nieuws door belastingfraude en dubieuze verbouwingen, heeft nu een mooi cadeautje voor de stad:  hij stelt zijn Casa Lleó i Morera open voor de Barcelonezen (en de toeristen die de stad bezoeken).

Núñez´ bouwbedrijf Núñez i Navarro kocht in 2006 voor 26 miljoen euro het meesterwerk van Lluís Domènech i Montaner aan de Passeig de Gràcia. Het pand was echter niet leeg. Pas deze week eindigt het contract met het modehuis Guess, dat de eerste verdieping huurt.

Wanneer de openstelling van Casa Lleó i Morera plaatsvindt, is nog onduidelijk. Volgens de gemeente Barcelona hebben Núñez c.s. de benodigde vergunningen (toegankelijkheid, veiligheid) nog niet aangevraagd,  meldde eerder deze week El País.

Blok van de onenigheid
Casa Lleó i Morera,  gebouwd in de periode 1902-1905,  maakt met Casa Batlló van Antoni Gaudí (1904-06) en Josep Puig i Cadafach´s Casa Amatller (1898-1900)) deel uit van de beroemde manzana de la discordia, 'het blok van de onenigheid´. De naam verwijst in de eerste plaats naar de botsende stijlen van het drietal - Enric Sagniers Casa Mulleras wordt meestal ´vergeten´ -   gebouwen, maar ook naar een eeuwige discussie: wie van de drie is de mooiste?

Eind dit jaar hebben deelnemers aan de discussie al het ´bewijsmateriaal. Dan opent Casa Amatller, dat nu wordt gerestaureerd, haar deuren (Casa Battló kun je al sinds 2002 bezichtigen).  Josep Núñez moet  ondertussen – met Berlusconi-achtige types weet je het nooit -  natuurlijk wél even de vergunningen regelen voor Casa Lleó i Morera. 

Vanzelfsprekend: de toegang van het huis wordt niet gratis.  De Berlusconis van deze wereld doen nooit iets voor niets.

 In 2009 was Casa Lleó i Morera één dag te bezichtigen voor het publiek. Dat leverde onder meer deze foto´s op.


Update 22/01/2014: Vanaf deze week is Casa Lleó i Morera op bepaalde dagen en in groepsverband te bezichtigen.  Kijk op ww.casessingulars.com voor meer informatie

De collega´s van Meva Barcelona waren er al.












BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!

Het fotoalbum van Carlos Ruiz Zafón (25)

 

Al die onwil veranderde radicaal op de dag dat Fermín Romero de Torres Carole Lombard ontdekte.

 "Wat een buste, Jezus, Maria en Jozef, wat een buste!" riep hij midden in de voorstelling uit. "Dat zijn geen tieten, dat zijn twee karvelen!"

De schaduw van de wind, pagina 100



 


Al de bijzondere plekken uit het boek van Ruiz Zafón in het echt zien? Ga mee met onze  De schaduw van de wind wandeltour!

BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!

De Sagrada Familia zoals je hem nog nooit zag

BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!

Sneeuw in Barcelona - eigenlijk heel gewoon

Las Ramblas, Kerst 1962

Sneeuw in Barcelona. Sommige mensen doen er heel hysterisch over, maar het komt vaker voor dan je denkt, al zijn  dagen als die van 8 maart 2010 (tot 25 cm in sommige delen van de stad) natuurlijk zeldzaam.
De weervorsers van het blog Histories del Temps  telden tussen 1900 en nu maar liefst 48 jaren met 1 of meer sneeuwdagen in de stad Barcelona. 

De Diagonal, 24 februari 1906.            Witte tram,  27 februari 1924.

Ronda de la Universitat,  18 febr. 1942.                Straatbeeld in de wijk Poble Sec,  febr.  1983

In Nederland is de strenge winter van 1963 legendarisch, maar Barcelona heeft haar Witte Kerst van 1962. Dat jaar sneeuwde het op 24, 25, en 26 december onafgebroken, met een sneeuwlaag van op sommige plekken 80 centimeter als resultaat. En fraaie plaatjes:

La Plaça de Catalunya

Montjuïc,  Palau Nacional

Via Laietana                                                                           La Sagrada Familia

La Plaça Reial

Bewegende beelden:

Arxiu TVE Catalunya - Memòria Popular: La nevada del 1962

• Arxiu TVE Catalunya - Memòria Popular: La nevada del 1962

BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!

De versiering van het leven - Einstein in Barcelona

Vandaag moest mijn zoon op school het principe van de zwaartekracht uitleggen aan zijn klasgenootjes. Ga er maar aanstaan als zevenjarige!

Vandaag ook, maar dan in 1923, arriveerde Albert Einstein vanuit Toulon in Barcelona. Het relativiteitsgenie zal in de stad lezingen geven over zijn theorieën aan het Institut Estudis Catalans en l’Acadèmia de les Ciències.
 
Op het Estación de Francia was 90 jaar geleden niemand om de beroemde geleerde te ontvangen, maar dat lag toch echt aan Einstein zelf: hij was die dag laat opgestaan, te laat om nog voor zijn trein vertrok een telegram met daarin zijn aankomstijd te versturen.

Een kleine week later vertrok Einstein weer.  Naar Madrid, voor onder meer een ontvangst door koning Alfons.  De afreis leverde onderstaande foto op, met daarop een lachende Einstein. 

Einsteins vertrek van Estación de Francia, 28 februari 1923

"'Vermoeiend was het maar ook schon, meldt zijn dagboek in telegramstijl over het verblijf in Barcelona. Vriendelijke mensen', 'populaire liedjes', 'dansen'.  

Geen woord over het hoofddoel van zijn komst, de wetenschappelijke lezingen.
 In welke taal Einstein sprak, weet ik niet. In ieder geval hadden de Spanjaarden (leken én wetenschappers) meer dan elders moeite met het volgen van Einstein, stelt TF Glick in zijn boek The Spaniards and Einstein. 

 'de overdrijving en het overbodige zijn heel vaak het zout en de versiering van het leven '

De schrijver Josep Maria de Sagarra ging voor de krant La Publicitat naar Einsteins lezingen. Ik heb absoluut niets begrepen van zijn uiteenzettingen, schreef Sagarra in de krant van 3 maart 1923.  Hij was bang geweest zich belachelijk te maken door in slaap te vallen, bekende Sagarra.

Uitstapje naar het klooster van Poblet, 25 februari 1923. Einstein in het midden.

Dat laatste gebeurde niet, dankzij het schoolbord waarop de geleerde Albert zijn theorieën kalkte.  …toen professor Einstein zijn witte inscripties wiste van het gepolijste zwarte vlak, gebood mijn hart mij om hem te zeggen: ´Laat dat, wis het niet, we brengen u een ander bord.´
 
Het bord met de ´blanke Einsteiniaanse handtekening´ moest en zou bewaard blijven.  Overdreven en overbodig?  zo vroeg Sagarra zich af in zijn artikel. Hij gaf vervolgens zelf het antwoord:
Misschien, maar de overdrijving en het overbodige zijn heel vaak het zout en de versiering van het leven. Wie weet geeft men mij hierin binnen honderd jaar gelijk.

In Tarragona, 25 februari 1923.

Update jan 2014:  Er is nu een grati app met alle Einsteinplekken in Barceloana. Klik hier voor de dowload-info.
 
 BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina! 

Het fotoalbum van Carlos Ruiz Zafón (24)

'Barceló was niet bepaald George Bernard Shaw en hoewel hij zijn pupil niet de welbespraaktheid en esprit van een grande dame had kunnen bijbrengen, hadden zijn inspanningen Bernarda uiteindelijk zo verfijnd dat ze de manieren en spraak van een juffrouw uit de provincie beheerste. Ze was achtentwintig, maar ik vond altijd dat ze tien jaar extra meetorste, al was het maar door de blik in haar ogen. Ze woonde vlijtig missen bij en was de Maagd van Lourdes op het delirische af toegewijd. Iedere ochtend ging ze naar de mis van acht uur in de kerk van Santa Maria del Mar en ze biechtte driemaal per week, minstens.'

De schaduw van de wind, pagina 51.



 

Al de bijzondere plekken uit het boek van Ruiz Zafón in het echt zien? Ga mee met onze  De schaduw van de wind wandeltour!

Een arena vol met bier - het Barcelona Beer Festival

 Na deze twee nog maar 300 biertjes te gaan.

 Het eerste biertje is voor Leo Messi, mits in het bezit van 302 Barça-goals vóór 8 maart 14.00 ´s middags. Want dan begint de tweede editie van het Barcelona Beer Festival, met 302 biertjes uit binnen- en buitenland, uiteraard alléén op tap.

Eitje voor Leo (die goals, niet het bier), wiens teller overigens sinds zaterdag al op 301 staat en niet op 300, zoals de festivalorganisatie op haar Facebookpagina meent. Biertje te veel op dit weekend, dames en heren?

Leo on the Hop.

Zingende Blondine
Driehonderd-en-twee verschillende bieren, dat is ook wel erg veel bier. Te veel kennelijk voor de oude festivallocatie, de Convent de Sant Agustí. Dit jaar wordt er drie dagen lang geproefd en genoten in de koepel van de voormalige stierenarena aan het Plaça d´Espanya, tegenwoordig een keurig winkelcentrum.

Voor de goede orde: het gaat hier niet om ordinair slobbergerst. We hebben het over ambachtelijk gebrouwen goden- en godinnendranken. Zingende Blondine (een pittige Vlaamse schone, liefst 9,8 %), Hello My Name is Ingrid! (een Schotse dame, 8, 2 %), New Morning (hoopvolle Italiaan, 5,8 %) … alleen die namen al doen verlangen naar meer. (Toegegeven, Dead Cat - een mogelijk wat bleke Deen, want slechts 4,7 % - klinkt wat minder.)

Maar ga vooral zelf proeven, 8, 9 en/of 10 maart! Locaal bier? Op de lijst van festivalbieren telden wij 84 Catalanen, maar dat kunnen er ook een paar meer of minder zijn.

Barcelona Beer Festival. Koepel van Las Arenes, 8 t/m 10 maart 2013. Alle verdere info over het festival vind je hier.









BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!

Het fotoalbum van Carlos Ruiz Zafón (23)

´Hoe kan ik u terugbetalen voor wat u allen voor mij hebt gedaan?'
'Als u uw problemen hebt opgelost, komt u dan eens een keer langs en vraag naar mij. Dan gaan we kijken naar hoe Carmen Amaya danst en daarna vertelt u me hoe het u gelukt is om van daarboven te ontsnappen. Ik ben nieuwsgierig,´ zei Armando.
Fermín keek naar die zwarte ogen en knikte langzaam.

De gevangene van de hemel, pagina 176

BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!

De Drassanes - strijdtoneel van land en water

Het standbeeld van een Columbus kun je nog niet  in, maar  aan zijn voeten compenseren de Drassanes Reials, de Koninklijke Scheepswerven van Barcelona,  dat gemis.  Na een jarenlange restauratie zijn ze (vanaf 12.00 uur, vandaag gratis toegang)  weer open voor het publiek.

Lange tijd was tussen 1283 en 1390 gebouwde complex  meer verbonden met het land dan met het water. Vanaf 1745 al zaten de landrotten van het Spaanse leger in de scheepswerven en dienden de gebouwen onder meer als opslagplaats voor kanonnen. In 1792 werd het complex nog eens uitgebreid met een grote vijfhoekige kazerne. 

Kanonnen in de Drassanes. Foto rechts: Soldaten marcheren de kazerne uit, 1880.

Het dramatisch hoogtepunt van de  Quartel de Atarazanas (Scheepswervenkazerne)  viel in 1936.  Op 19 juli van dat jaar begon de militaire opstand tegen de Republiek.  Aan het einde van die dag waren alleen de kazernes van Atarazanas en die in het district  Sant Andreu nog in handen van de opstandelingen.  

Vanaf 1745 zaten de landrotten van het Spaanse leger in de scheepswerven

De rest was veroverd door de Republikeinse strijders: de  Catalaanse politie, regeringsgetrouwe soldaten en burgermilities van vooral anarchisten. 

Het Columbus-standbeeld in 1902. Links de oude scheepswerven, rechts de Atarazanas-kazern

De volgende ochtend werd ook de  Sant-Andreukazerne ingenomen,  later op dag gevolgd  door de Atarazanas-barakken. Tijdens deze laatste actie sneuvelde  anarchistenleider Francisco Ascaso. De tweedaagse strijd kostte zo´n 500 mensen het leven, 3000 anderen raakten gewond.

Het net geopende Scheepvaartmuseum in de Drassanes, begin jaren 40.

De  Drassanes is sinds 1941 het thuis van  het Scheepvaartmuseum. De vijfhoekige kazerne werd afgebroken.  Op dezelfde plaats staat nu een gebouw van de Catalaanse tak van de Spaanse marine. 

Het water heeft weer de overhand in de schaduw van Columbus.

Bouw van de 'Sector Naval de Catalunya'  (1951), naast de na de burgeroorlog gebouwde kerk van Santa Mònica.  In 1936 brandde het gelijknamige convent af. 

Santa Madrona poort open! 
Twintig jaar was zij gesloten, maar dit weekend staat de Santa Madrona poort open voor boeren, burgers en buitenlui!
De 14e eeuwse poort aan de Paral•lel (pal achter de Drassanes) is de enige middeleeuwse stadspoort van Barcelona die nog overeind staat.
Op beide dagen is er vanaf een 19.00 uur tot middernacht  een spectactulare lichtshow op en rond de poort.
Openingstijden poort:
Zaterdag 16 februari, 15.00- 22.00 uur
Zondag 17 februari,  10.00- 22.00  uur.

Kijk voor nog meer activiteiten rond de openstellling van de Drassanes hier.
 
BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!

Burgemeesterlijke kunst van het merk Barcelona

Gisteren, tijdens Eulàlia´s feestje, hield het stadhuis van Barcelona open dag
Altijd leuk, kijken waar dat normaal niet kan. Op dus naar de werkkamer van Xavier Trias,  geschoold als kinderarts, lid van de conservatieve CIU en sinds 30 juli 2011 burgemeester.
 Luxe of zakelijk? Modern of klassiek? En wat hangt er aan de muur van de alcalde? 

De werkkamer: zakelijk, meubelen jaren vijftig, zo te zien. 

De uitbundige kroonluchter hoort meer bij de bourgeois-dame van Ramon Casas (geboren in 1866, in Barcelona). Isidre Nonells (1872, Barcelona) volkse vrouw zorgt voor het sociale evenwicht.  
 

Dan de abstracten: één Miró ( 893, Barcelona),  één Tàpies (1923, Barcelona). 
Een neo- impressionistisch werk completeert het geheel. Schilder mij onbekend, het onderwerp niet: Barcelona.

Héél Barcelona, deze burgemeesterlijke expostie. Mooi in evenwicht ook:  een duo realisten, twee abstracte werken en iets er tussenin.

De keuze van Xavier Trias? Nee, zie onderstaand filmpje van 31 juni 2011: Trias´ voorganger, de socialist Jordi Hereu, pakt zijn bullen.


Andere burgemeester,  zelfde kantoor, zelfde bureau, zelfde schilderijen. “Een werkkamer is voor mij een functionele ruimte”,  zegt Hereu, geschoold aan de ESADE-Businesschool, in het filmpje.

 De ruimte en de kunst blijven, de burgemeesters zijn minder houdbaar

Een functionele ruimte, met aan de wanden functionele kunst. Merk: Barcelona. De ruimte en de kunst blijven, de burgemeesters zijn minder houdbaar.

  Xavier Trias leest voor uit zijn boek Barcelona gezien door een medicus.

¡
BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook
pagina!

Het fotoalbum van Carlos Ruiz Zafón (22)

'Het vrijgezellenfeest van Fermin, een gebeurtenis waarvan de effecten op de vrouwelijke bevolking uit don Gustavo's kringen vergeleken werd met de dood van Rudolph Valentino, vond plaats op een heldere februariavond in 1958 in danszaal Paloma, waar de aanstaande bruidegom in het verleden adembenemende tango's had gedanst en momenten had beleefd die nu  deel gaan uitmaken van de geheime annalen van een lange carrière ten dienste van het eeuwige vrouwelijke.'

De gevangene van de hemel, pagina 283

BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!

De vlag van onze vrijheden

De reuzin Laia (2, 70 meter) werd geboren in 1998. Huidig gewicht: 16 kilo.

Bent u dinsdag 12 februari op het Plaça de Sant Jaume in Barcelona, kijk dan vooral even naar boven, naar het balkon van het stadhuis. Daar hangt, voor één dag, de vlag van stadsheilige Eulàlia, een goedgebekt christenwicht uit het naburige Sarrià, dat het waagde om bij de Romeinse gouverneur te klagen over diens vervolging van haar geloofsgenoten.

Kritiek op zijn beleid, daar zat de Romein niet op te wachten. En dus werd de welbespraakte maagd op 12 februari 303 gekruisigd, na twaalf eerdere martelingen overleefd te hebben.  

Teenincident 

Waar die kruisiging plaatsvond, daarover verschillen de legendes. Sommige laten Eulàlia sterven op het Plaça de l’Ángel, ´toevallig´ ook plek waarop de heilige (sinds 633) veel later tijdelijk een teen zou verliezen. Dat gebeurde toen de resten van Eulàlia werden overbracht van de Santa Maria de les Arenes (later de Santal Maria del Mar) naar de kathedraal aan het Plaça Nova, op een schone julidag in 1339.

Een datzelfde jaar in het Latijn geschreven verslag van de verhuizing wijdt geen woord aan het teenincident. Wel bevat het document een gedetailleerde beschrijving van Eulàlia's vlag, die in de processie werd meegevoerd door bisschop van Barcelona, Guillen de Torellas. De anonieme auteur heeft over een vlag´ met een wit kruis op een rood vlak, dat het wapen is van genoemde bisschop, en een afbeelding van Santa Eulàlia, in haar linkerhand een kruis en in haar rechterhand een palmtak.´

Verschillende ontwerpen voor de vlag van Eulàlia.

Na die tijd is er nog flink gesleuteld aan de vlag, die in ieder geval vanaf 1588 (mogelijk eerder) de officiële vlag van de stad Barcelona was. Het kleinood moet twee uitvoeringen hebben gehad, menen vlaggenkundigen. De standaardversie deed dienst in vredestijd, vooral tijdens de religieuze processies,  met die van het Corpus Christi feest als belangrijkste. En dan was er het ´modelletje oorlog´, een handzame banier waarmee de host (militie) van de stad ten strijde trok.

Verbranding van Eulàlia´s vlag. Duitse gravure, wrsch. 18e eeuw.

De laatste keer gebeurde dat in 1714, tegen de troepen van Filips V. Met fatale afloop. De stad werd ingenomen, Eulàlia´s vlag verdween op de brandstapel en haar feest werd verboden.

Sprinkhanenplaag 

Nu stelde dat feest toch al niet zoveel meer voor, sinds Eulàlia in 1687 het patronaat over Barcelona was ontnomen ten gunste van collega-maagd Mercè, die de stad dat jaar had verlost van een sprinkhanenplaag. 

In 1868 mocht Eulàlia van de paus toch weer de stad beschermen, maar wel samen met Mercè. Die laatste had zich in de tussenliggende jaren van een onaantastbare positie verzekerd.

En zo is het tot op heden: het grote feest van de stad (eind september) is dat van Mercè. Uit protest laat Eulàlia - voor altijd een dertienjarige puber en dus opstandig - het af en toe regenen op 24 september, de naamdag van haar concurrente.
In 1924 was Eulàlia´s protest echter niet van water, maar uit steen gehouwen: haar beeld in de kathedraal sprong van z´n sokkel en ging in het stadhuis klagen bij de burgemeester – zonder succes.

Deze week werd bekend wat een gemiddeld gemeenteraadslid van Barcelona als bruto jaarsalaris (incl. onkostenvergoedingen) opstrijkt: 93.837 euro.
Een béétje veel in crisistijd, vinden gewone Barcelonezen. 

De vlag van Eulàlia nu.

Op 12 februari staan diezelfde grootverdieners op het stadhuisbalkon en zwaaien met Eulàlia´s vlag, in Catalonië - oh ironie! - de ´vlag van onze vrijheden´ genoemd.  Wie weet verschijnt ook de heilige zelf ten tonele. Dit keer niet uit eigenbelang, maar om op te komen voor de burgers van de stad. Was dat niet de taak van een stadsheilige? Zet ´m op, Laia! 

Gefeest wordt er gelukkig ook nog tijdens La Laia 2013. Klik hier  voor een pdf van het volledige programma.




BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!

Nu Bárcenas, toen de val van Barcelona

De financiële markten reageren altijd op binnenlandse onlusten, waar ook ter wereld.  De Spanjaarden kibbelden  deze week rond de rekening B van señor Bárcenas. Gevolg: dalende beurskoersen plus een forse stijging van de Spaanse risicopremie.

Links de inname van Barcelona in 1939, rechts de beurs van New York in hetzelfde jaar.

In de jaren dertig van de vorige eeuw zorgde de Spaanse Burgeroorlog voor veel financiële onrust. Hoe reageerde de beursen bijvoorbeeld op de val van Barcelona, 26 januari 1939? Lees het in The Financial Times van vandaag, 74 jaar geleden:

The stockmarket fell last week three days before Barcelona. Stock prices had been weak since the first of the year and when last week’s break came they were already back at what Dow theorists call “resistance levels” (146 for Dow-Jones industrial averages, 28.8 for railroads) set by the previous reaction in November and December. Both industrial and railroad averages plummeted through these levels on heavy trading volume.
With most of Europe convinced that the fall of Barcelona was not the end of the trouble but perhaps the real beginning, war-scare was doubtless primarily to blame for the break. Brokers reported heavy liquidation from abroad. Acute weakness in foreign dollar issues led bond prices down. The Dutch guilder was weak. And, as always when Europe has the jitters, the heavy flow of gold to the U. S. quickened. In one day last week London arranged to ship £14,000,000.

BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!

Het vurige carnaval van Barcelona

De Barcelonezen vieren hun carnaval (carnestoltes) vol vuur.  Vooral tijdens het gemaskerde bal stijgt van oudsher de temperatuur tot grote hoogten. Al in de 18e eeuw had de stad Balls de la Patacada. Bij die ‘klapdansfeesten´ verscheen iedereen gemaskerd, om lekker anoniem uit de bol te kunnen gaan.

Een gemaskerd carnavalsbal in het Barcelona van 1860.

Het festijn begon altijd heel onschuldig en formeel. Een heer vroeg de dames van zijn keuze ten dans door haar een snoepje aan te bieden. Maar uiteindelijk ging het er woest aan toe, en werd de dames door de heren (en vice versa) tot dansen ´genood´ door ze een flinke klap (pata) op de rug te verkopen.
 

Midden 19e eeuw was het gemaskerd bal van Gran Teatre del Liceu befaamd. Het gebouw aan de Ramblas was bij de opening in 1847 nog niet het elitaire cultuurhuis van later. Een jaar na de opening hield het Liceu al zijn eerste carnavalsbal. De autoriteiten hadden in het feest toegestemd, op voorwaarde dat de helft van de opbrengst naar goede doelen zou gaan. 

Het is onwaarschijnlijk - autoriteiten zijn veel meer van ´als het kalf verdronken is´ - , maar wie weet ging het hier om een gemeentelijke voorzorgsmaatregel, bedoeld om de geesten gunstig te stemmen. 

Geesten in drievoud 

Meer precies: geesten in drievoud. Want op de plek van het theater had vanaf 1662 het convent van de Trinitariërs-orde gestaan. Totdat de Barcelonezen het gebouw (en vele andere kloosters) in brand staken, tijdens de volksopstand van 1835. Dezelfde mensen dus, die nu wild dansten bovenop de hoofden van de monniken – een aantal Trinitariërs lag onder het theater begraven.

Het Trinitariërs-convent.

De Drievuldigen waren een tijdlang tevreden met de ´gemeentedeal´, zo leek het. Toen werd het 1861. Dat jaar ging het er tijdens het carnavalsbal wel heel wild aan toe boven de hoofden van de monniken. Na de nachtelijke afloop van het feest brandde het theater tot de grond toe af. 

“Een omgevallen, nog brandende olielamp”, luidde de officiële verklaring. “De wraak van de Trinitariërs”, fluisterden de (bij)gelovige zielen onder de Barcelonezen. Tussen het puin werd, zo gaat het verhaal, ook nog een papier gevonden met de volgende raadselachtige tekst:
"Ik ben een uil, zonder bindingen, als je weer opstaat, kom ik terug om je te verbranden. "

Het Liceu-theater verrees uit zijn as. In 1994 brandde het opnieuw af. Tot op de dag van vandaag is de oorzaak onbekend.

Carnestoltes 2013
Theater Liceu is géén locatie tijdens Carnestoltes 2013 (7-13 febr)! Het programma in 

vogelvlucht:
Donderdag 7 februari: aankomst Prins Carnaval; Dijous Gras (Vette Donderdag; eetfestijnen met vetrijk voedsel )
Zaterdag 9 februari: wijkoptochten
Zondag 10 februari: optocht Prins Carnaval; La Naranjada (het grote confetti- en ballonnengevecht)
Maandag 11 februari: gemaskerd bal (volwassenen- en kinderversie)
Woensdag 13 februari: Begrafenis van de sardine (sluitingsritueel)

Voor het volledige programma, zie de carnavalwebsite van de gemeente Barcelona.

BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!