'Barceló was niet bepaald George Bernard Shaw en hoewel hij zijn pupil niet de welbespraaktheid en esprit van een grande dame had kunnen bijbrengen, hadden zijn inspanningen Bernarda uiteindelijk zo verfijnd dat ze de manieren en spraak van een juffrouw uit de provincie beheerste. Ze was achtentwintig, maar ik vond altijd dat ze tien jaar extra meetorste, al was het maar door de blik in haar ogen. Ze woonde vlijtig missen bij en was de Maagd van Lourdes op het delirische af toegewijd. Iedere ochtend ging ze naar de mis van acht uur in de kerk van Santa Maria del Mar en ze biechtte driemaal per week, minstens.'De schaduw van de wind, pagina 51.
Al de bijzondere plekken uit het boek van Ruiz Zafón in het echt zien? Ga mee met onze De schaduw van de wind wandeltour!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten