Het raadsel van de Canaletes (2)

  
We hebben het op deze blog al eerder gehad over de raadsels rond de fontein van de 
Canaletes. Maar eigenlijk begint de onzekerheid al eerder, bij het water van het ding.

Want waar kwam dat vandaan? Uit de Collserola-heuvels,  zeggen sommigen. Van een bron uit het dorpje Montcada i Reixach,  beweren anderen. Dat water werd door het twaalf kilometer lange kanaal Rec Comtal naar het nog ommuurde Barcelona geleid. 

Wat wel zeker is dat de oerbron al dateert uit de 16e eeuw. Het ging om een soort bak die moet hebben gestaan op de binnenplaats van het oude universiteitsgebouw aan de Ramblas de Estudis. Dat pand werd in 1843 afgebroken. Het water werd vervolgens geleid naar twee nieuwe fonteinen even verderop, aan de Ramblas. Toen werd het 1888 en verschenen in de aanloop naar de Wereldtentoonstelling op vele plekken in de stad fonteinen van het huidige ´modelletje Canaletes´ – uiteraard ook op de plek zelf.

In één beeld: Gaudí en Falqués.

Geen toerist die er ooit bij stilstaat, maar de fontein heeft ook een ontwerper. Het gaat om ene Pere Falqués (1815-1916). Een zwaar ondergewaardeerde architect, in mijn ogen. Neem een van zijn bekendste scheppingen - de prachtlampen op de Passeig de Gracia (foto links). “Gaudí!” roepen de toeristen, terwijl ze in de rij gaan staan bij Casa Battlo of La Pedrera.

Aan de andere kant, Pere, die fontein van jou kom je in de hele stad tegen.  Maar wat het Canaletes-exemplaar uniek maakt, is het wáter; het lekkerste water van de hele stad, wist ook in 1888 iedereen. Toen regentes Maria Christina in de schone maand mei de Wereldtentoonstellling kwam openen, moest ze dan ook beslist die godendrank drinken - uit een elegante schenktuit, dat natuurlijk wel - waarop de Barcelonezen zo trots waren.

 

Feest voor de regentes  op de Rambla de Canaletes. De erenboog is van  'de studenten van Barcelona´.

Wie eenmaal het Canaletes-water heeft geproefd, is voor altijd verliefd op Barcelona en zal er zeker terugkeren, vertelt de legende. Of dat tweede bij Maria Christina ook het geval was, weet ik niet. Feit is dat ze niet was weg te slaan uit de stad. Pas na twintig dagen pakte de regentes tegen heug en meug haar vele koffers en vertrok pruilend richting Madrid, de toekomstige koning Alfons XIII met zich meezeulend.
 

De fontein in kwestie op een zeldzaam rustig moment.

BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!