Het Financiële Dagblad weigerde een kritische column van de Ad Scheephouwer te publiceren. Kinderachtig.
Even infantiel is de Catalaanse censuurpolitie. Kritiek op de Grote Ma(r)s voorwaarts wordt door deze heren niet gewaardeerd. Grootste dwarsligger op Het Pad is echter het eigen autonomiestatuut van Catalonië.
Catalonië ´s president Artur Mas zei het vorige week al: De toon van het debat zal na 25-N aanmerkelijk scherper worden. Hij had gelijk.
Wat van de Mozes van Llobregat nog geen goede profeet maakt. Want waar Mas uiteraard op doelde, was de aanstaande ´buitengewone meerderheid´ van zijn CIU en de ongetwijfeld daaropvolgende paniekreacties van Madrid.
Het liep even anders. De CIU bleef steken op 50 zetels - 18 minder dan zelfs nodig was voor een ´gewone´ meerderheid.
Madrid haalde opgelucht adem. De Catalaanse pers erkende de fracaso, de mislukking. Zelfs de CIU-gezinde krant La Vanguardia – de afgelopen jaren goed voor miljoenen regeringssteun – boog het hoofd. ‘Zware straf voor Mas´, kopte het dagblad daags na de verkiezingen. Een redactioneel commentaar adviseerde de president nog maar eens na te denken over de crisis en de effecten die deze heeft op alle Catalanen, inclusief de middenklasse (de traditionele CIU-achterban), en ook over het recht om zich uit te spreken over de onafhankelijkheid.
'Bijna verraad´, foeterde Agustí Columines, directeur van de aan Artur Mas´partij Convergenica gelieerde stichting CAtDem over het ´rode stoplicht´ dat La Vanguardia de Grote Leider voorhield.
Gelukkig. Ramon Garner, directeur van de zakelijke denktank CNN, wist raad. De eerste maatregel die de nieuwe Catalaanse regering moet nemen, is het controleren van de media, twitterde Ramon ´We will vote again, we will win again´ Carner dinsdag.
Wat de CNN-baas betreft worden de publieke media ´opgeschoond´ van dissidenten van de Catalaanse zaak.
De ironie wil dat het Estatuto d´ autonomia voor een referendum een tweederdemeerderheid eist; negentig zetels van de 135 die er in het Catalaanse parlement te vergeven zijn. De partijen voor zelfbeschikking coûte que coûte (CIU, ERC, CUP en ICV) hebben er samen 87. De Catalaanse socialisten (PSC), goed voor 20 zetels, willen wel een referendum, maar alleen in het zeer onwaarschijnlijke geval dat Madrid daarmee instemt.
Waarmee niet de critici, maar het eigen autonomiestatuut op dit moment de grote dwarsligger is op de weg naar onafhankelijkheid.
Even infantiel is de Catalaanse censuurpolitie. Kritiek op de Grote Ma(r)s voorwaarts wordt door deze heren niet gewaardeerd. Grootste dwarsligger op Het Pad is echter het eigen autonomiestatuut van Catalonië.
Catalonië ´s president Artur Mas zei het vorige week al: De toon van het debat zal na 25-N aanmerkelijk scherper worden. Hij had gelijk.
Wat van de Mozes van Llobregat nog geen goede profeet maakt. Want waar Mas uiteraard op doelde, was de aanstaande ´buitengewone meerderheid´ van zijn CIU en de ongetwijfeld daaropvolgende paniekreacties van Madrid.
Het liep even anders. De CIU bleef steken op 50 zetels - 18 minder dan zelfs nodig was voor een ´gewone´ meerderheid.
Madrid haalde opgelucht adem. De Catalaanse pers erkende de fracaso, de mislukking. Zelfs de CIU-gezinde krant La Vanguardia – de afgelopen jaren goed voor miljoenen regeringssteun – boog het hoofd. ‘Zware straf voor Mas´, kopte het dagblad daags na de verkiezingen. Een redactioneel commentaar adviseerde de president nog maar eens na te denken over de crisis en de effecten die deze heeft op alle Catalanen, inclusief de middenklasse (de traditionele CIU-achterban), en ook over het recht om zich uit te spreken over de onafhankelijkheid.
 |
| "Heb je nu nog steeds een abonnement op die krant?" |
'Bijna verraad´, foeterde Agustí Columines, directeur van de aan Artur Mas´partij Convergenica gelieerde stichting CAtDem over het ´rode stoplicht´ dat La Vanguardia de Grote Leider voorhield.
 |
| Ramon Garner weet raad! |
Gelukkig. Ramon Garner, directeur van de zakelijke denktank CNN, wist raad. De eerste maatregel die de nieuwe Catalaanse regering moet nemen, is het controleren van de media, twitterde Ramon ´We will vote again, we will win again´ Carner dinsdag.
Wat de CNN-baas betreft worden de publieke media ´opgeschoond´ van dissidenten van de Catalaanse zaak.
De ironie wil dat het Estatuto d´ autonomia voor een referendum een tweederdemeerderheid eist; negentig zetels van de 135 die er in het Catalaanse parlement te vergeven zijn. De partijen voor zelfbeschikking coûte que coûte (CIU, ERC, CUP en ICV) hebben er samen 87. De Catalaanse socialisten (PSC), goed voor 20 zetels, willen wel een referendum, maar alleen in het zeer onwaarschijnlijke geval dat Madrid daarmee instemt.
Waarmee niet de critici, maar het eigen autonomiestatuut op dit moment de grote dwarsligger is op de weg naar onafhankelijkheid.
 |
| In Brussel werd vandaag een initiatief gelanceerd voor de erkenning door de EU van het recht op zelfbeschikking voor 'naties zonder staat'. Op de foto vertegenwoordigers uit Catalonië, Schotland, Vlaanderen en Baskenland. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten