Ooit wil ik een boek schrijven over Barcelona. Voorlopige titel: How to do Nothing in Barcelona - and have a good time.
Briljant idee natuurlijk. De ultieme alles-dan-alle-andere-gids voor de stad. Moeilijk thema, dat wel. Nietsdoen in deze stad waar zoveel te doen is en je - volgens die andere reisgidsen - zoveel móet doen.
Nu is dat nietsdoen eigenlijk meer een state of mind, en geen werkelijke ledigheid. ´Zijn´ in het hier en nu. Open staan voor wat er op dit moment ´is´. En dat dan gekoppeld aan plaatsen en situaties in de stad.
Of fotografe, voor mijn part. In 2004 publiceerde de Italiaanse Mariagrazia Barbiani het fotoboek Barcelona, mirada con lentitud. Ik kocht het deze week voor drie euro, in een van de vele mini ´De Slegtes´ van de stad.
Mooie zwart-wit foto´s, met veel grijstinten, maakt Mariagrazia - alleen haar naam al doet je vertragen.
Wat we zien? Luierende mensen in Parc de la Ciutadella. Natuurlijk. Maar ook: oudjes op een bankje aan de Passeig de Sant Joan; de strandwachter in zijn wachttoren; een voetballend jongetje, opgaand in zijn solospel met de bal.
´De ware ontdekkingsreis is niet het zoeken naar nieuwe gebieden, maar het kijken met nieuwe ogen´, citeert Barbiani de Franse schrijfgrootheid Marcel Proust.
En zo is het.
Mariagrazia Barbiani. Barcelona, mirada con lentitud. Ajuntament de Barcelona/Guido Tommasi Editore, 2004. ISBN: 88-869-8861-3.
Goed initiatief! Ik was laatst een paar dagen in Barcelona, en na twee dagen rennen besloot ik om de stad "in te ademenen" door te gaan zitten, en nog eens zitten, op twee, drie verschillende plekken, dat wel. Ik had het gevoel dat ik net zoveel meemaakte en niets had gemist.
BeantwoordenVerwijderenZie je wel. Zegt het voort!
BeantwoordenVerwijderen