Sinaasappelen en Hollywood - het carnaval van Barcelona door de jaren heen

De eerste bewaard gebleven verwijzing naar het carnaval in Barcelona, het feest waarbij bijna alles mag, is een verbod. In 1377 verbiedt het gemeentebestuur het gooien met sinaasappelen en het dragen van maskers op bepaalde plekken.

Ook in de eeuwen daarna  zijn de autoriteiten niet dol op het Carnaval. Pas in de 17e eeuw wordt het feest echt deel van de burgercultuur van de stad en zien we de geboorte van klassieke onderdelen als de komst van Prins Carnaval, de gemaskerde bals en het begraven van de sardine, het teken dat het weer uit is met de pret.


Een gulle greep uit het verleden van het feest:

Poster voor het gemaskerde bal in het Liceu-theater. Een jaar later brak er brand uit in het Liceu tijdens het carnavalsbal. Het theater brandde tot de grond toe af.

Ook het leger liep vroeger mee in de carnavalsoptochten. Dit plaatje is van de optocht van 1860. Generaal Prim (van wie Barcelona een paar later de gehate Ciutadella mocht afbreken) had net een grote overwinning in Marokko behaald en dat moest worden gevierd met deze praaltoren.

De poster van 1898, het jaar dat Spanje Cuba zou verliezen.

Een praalwagen in 1898.

Carnaval 1904

 

Antoni Gaudí (links voor) bezoekt in 1904 liever Montserrat.

Carnavalposter van 1905. Eind van dat jaar slaan gefrustreerde militairen de burelen van het satirische tijdschrift Cu-Cut! kort en klein. In theater Apollo (foto onder) aan de Paral·lel is op 20 december  Rommersholm van Hendrik Ibsen te zien. Het thema: sociale en politieke verandering. 

Theater Apollo, 1905.

1910

 Het carnaval van 1910 op de  Passeig de Gràcia.  Dat jaar laat in het Parc de la Ciutadella de eerste vrouw achter het stuur zich fotograferen:

 

1915

Carnaval 1915.  Ondertussen ontwikkelen de arbeiders zich. Hier een beeld van de boekenmarkt aan de Ronda de Sant Antoni, aan de rand van El Raval:

1916

Australische invloeden tijdens het carnaval van 1916.

De vrouwen van visserwijk Barceloneta houden het 1916 bij de verkoop van mosselen.

Vijf keer kabouter Plop. Het kan niet op tijdens carnaval 1925. En een maand later is het weer bal, wanner Richard Strauss de stad bezoekt. Strauss, persoonlijke vriend van Lluís Millet (een van de vaders van het Palau de la Música) geeft zelfs een concert op het Plaça de Sant Jaume. "Leve Barcelona! Leve Catalonië!", roept de maestro na de laatste tonen. En dat tijdens de dictatuur van Primo de Rivera.

Richard Strauss op het Plaça de Sant Jaume., 19 maart 1925.

Drukte tijdens het carnaval van 1927. Rust in Park Güell.

Park Güell, 1927.

Het carnaval van 1930.  De Barcelonezen zijn gek op de wereld van Hollywood.

1930

De harde realiteit is er ook. Later dat jaar is er een algemene staking, een van de vele in die jaren. En dat brengt militairen op straat, dit keer alleen voor een eigen optocht.

Militairen op de Rambla tijdens de staking van 1930.

Carnaval 1932.

Meer Amerikanismen een jaar later. Deze happy boys (and girls) don´t  ook too  happy by the way. Al een voorgevoel van de verschrikkelijke jaren die om de hoek wachten?
In het Hospital de la Santa Creu i Santa Pau gaat een aantal vrouwen vast op de knieën.

Hospital de la Santa Creu i Sant Pau, 1932.

1933

Weer een jaar later, in 1933, kijken de feestvierders ook al niet zo vrolijk. Dat jaar wint rechts in Spanje in de verkiezingen...

In de rij voor het stemlokaal.

... en Barcelona beleeft de zoveelste staking die met geweld wordt beantwoord.

De Guardia Civil op het Plaça de España, december 1933.

Wie nog wel lachen zijn de kandidates voor de 'Miss Europe 1933' titel.  Hier zien we ze  tijdens een fotoshoot op het strand van Sitges, even onder Barcelona:

De winnares dat jaar? Tat’yana Maslova uit de Sovjet Unie.

Carnaval 1935

Francois Adam

Twee jaar later bereidt deze torero zijn stalen ros. Wie weet is het wel een vroege ode aan de eerste Ronde van Spanje, die op 29 april in Madrid van start zou gaan. Onder de vijftig deelnemers twee Nederlanders en zes Belgen. De Belg Gustaaf Deloor wint drie etappes en het eindklasement. Zijn landgenoot Francois Adam wintd de Koningrit, een helletocht van 310 kilometer tussen Zaragoza en Barcelona.

De Vuelta (Ronde) is er in 1936 weer, voorlopig voor de laatst. Net als het carnaval van Barcelona.

 Bovenstaande foto werd genomen op 26 februrari tijdens carnaval.  Een paar maanden later barst het bitterzoete feest van de revolutie los, met beelden als de volgende:

Een militie vertrekt uit Barcelona naar het front in Aragón.

 Maar ook deze:

Gemummificeerde resten van monniken en nonnen. Convent de Les Saleses, Passeig de Sant Joan.

Helaas gaat de revolutie gepaard met een burgeroorlog. En die wint Franco. Deze zwartkijker verbiedt vervolgens het carnaval. Pas in 1980 keert het feest terug in de stad.

De Carnavalsposter van 1980, gemaakt door Joan Brosssa.

De laaste jaren is zelfs de Taranjada, het sinaasappelgooifestijn, in ere hersteld. Al zijn de sinaasappelen vervangen door oranje ballonnen en confetti.  Zondag 15 februari is het weer zover, vanaf half vijf ´s middags op het Plaça Comercial bij de oude Born-markt.

BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!