Elisenda, de tweehoofdige koningin van Pedralbes

 

Nog héél landelijk. Het klooster van Pedralbes in 1932.

 ‘Volgende halte: Reina Elisenda!’

Duizenden reizigers in Barcelona horen dagelijks haar naam, maar wie was deze koningin?

Een dame die van wanten wist, met een vooruitziende blik bovendien.

In 1322 trouwde de in 1292 geboren dochter van de machtige heer van Montcada met koning Jaume II (1267-1327). Diens derde vrouw, Maria van Cyprus, was pas een maand eerder overleden. Toch stemde de paus in met de snelle verbintenis tussen Jaume en de kwart eeuw jongere Elisenda.

Het claustro.

 Jonge blom
 Zijn vier huwelijken moeten De Rechtvaardige, zoals Jaume werd genoemd, behoorlijk hebben uitgeput. Bovendien was hij ten tijde van de verbintenis met jonge blom Elisenda al een man op leeftijd, zeker voor middeleeuwse begrippen.

 Zijn vier huwelijken moeten De Rechtvaardige, zoals Jaume werd genoemd, behoorlijk hebben uitgeput

 Niet lang na de bezegeling van het (kinderloos gebleven) huwelijk begon Jaume dan ook te sukkelen met zijn gezondheid. Reden voor Elisenda om te zorgen voor een toekomstig weduweverblijf. Het gebied rond Pedralbes (van het Latijnse petras albas, witte stenen) was de ideale plek, vond ze. Landelijk en dus rustig, maar wel vlakbij een dorp (Sarrià ) én niet te ver van het koninklijk paleis. 

Het klooster van Pedralbes werd in mei 1327 ingewijd, waarna de eerste nonnen hun intrek namen. Elisenda had gekozen voor de nog jonge orde van de Clarissen, een vrouwelijke tak van de Franciscanen. De Pedralbes-bewoonsters kwamen uit het klooster van Sant Antoni i Santa Clara, dat ongeveer stond waar nu de kapel in Parc de la Ciutadella is. Elisenda omringde zich met ´soortgenoten´, want de meeste nonnen waren afkomstig uit adellijke families.

 
Koninklijke tweeslachtigheid
Eind 1327 stierf Jaume, kort daarop vertrok Elisenda naar Pedralbes. Non werd ze niet, ze ging lekker wonen in het paleis dat ze naast het klooster had laten bouwen. Vandaar uit leidde Elisenda met straffe hand het leven van de religieuzen. Zij was het die de regels vaststelde en de abdissen benoemde. Dankzij haar kreeg het klooster ook Koninklijke privileges. Zo genoten de nonnen de rechtstreekse bescherming van de Consell de Cent, het middeleeuwse bestuur van Barcelona.

De Koninklijke tweeslachtigheid komt mooi tot uiting in de graftombe - Elisenda stierf in 1364 -  die la reina liet bouwen in de muur die de kloosterkerk scheidt van het claustro.
In het claustro zien we haar als weduwe en non (nu wel!), in de kerk (op de foto hieronder links) ligt ze gekleed in een koninklijk gewaad, op haar hoofd een kroon. 

Het Monestir de Santa Maria de Pedralbes , zoals de officiële naam luidt, is gemakkelijk te bereiken met metro L6. Halte is uiteraard Reina Elisenda.
Ook comfortabel, maar veel leuker: de elektrische fiets. Het Pedralbes-klooster is een van de stops tijdens de gloednieuwe Orange Monkey  E-Bike Fietstour!



BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona, Catalonië en soms zelfs Spanje op onze Facebook pagina!