Van bittere bonen naar heel veel snoepgoed: het feest van Sant Medir in Barcelona

Eerlijk duurt het langst. Maar niet altijd, lees het volgende verhaal:

In het jaar 303 begon de Romeinse keizer Dioclecianos met de grootscheepse vervolging van de Christenen in zijn rijk. In Hispania nam Daciano de honneurs waar. Op zijn strafexpeditie door het land liet deze wreedaard een spoor van christelijke martelaren achter. En natuurlijk werd een aantal van hen later door de kerk heilig verklaard. Bekende Catalaanse martelaren uit die tijd zijn onder meer de jonge maagd Eulàlia, die het zelfs schopte tot beschermheilige van Barcelona,  en Cugat, naamgever van Sant Cugat de Vallès,  tot dan Castrum Octavionum geheten,  aan de andere kant van de Collserola bergketen.

De ontmoeting tussen Medir en Sever.

Dwars door Collserola maakten de Romeinen ooit de heerweg tussen beide plaatsen.  Aan deze weg,  in de vallei van Gausac,  woonde begin 4e eeuw de brave boer Medir. Op 3 maart 304 kreeg hij voornaam bezoek,  in de persoon van  Sever, bisschop van Barcino (Barcelona).  Sever was op de vlucht voor christenvervolger Daciano. “Brave man”, sprak de bisschop tot Medir, die juist druk bezig was met inzaaien van tuinbonen in zijn groentetuintje. “Wanneer de soldaten van Daciano naar mij vragen,  wil je hen dan eerlijk de waarheid vertellen?”

Flauwe grap
Dat beloofde Medir, braaf als hij was. De bisschop had echter nog niet de hielen gelicht, of Medirs tuinbonen begonnen als razenden te groeien. Binnen een paar minuten had de stomverbaasde boer een tuin vol grote bonen, rijp voor de oogst. 

Een paar uur later arriveerden de soldaten van Daciano. Wanneer Sever langs de boerderij gekomen was? “Toen ik de bonen aan het inzaaien was”, antwoordde Medir . “Wat is dit voor een flauwe grap”, riepen de soldaten, toen ze de oogstrijpe bonen zagen. Woedend maakten ze Medir met hun zwaarden letterlijk een kopje kleiner.

Gelukkig, naast eerlijkheid bestaat er ook zoiets als gerechtigheid:  Sever - tenslotte de veroorzaker van Medirs  onthoofding -  werd ook door de Romeinen te grazen genomen. Nog vóór Sant Cugat kregen ze hem te pakken. Ter plekke timmerden ze een grote spijker in het bisschoppelijke hoofd. Exit Sever.

Nu ja, niet helemaal. Want Sever werd later heilig verklaard.  In Barcelona heeft Sever een eigen straat met daarin een naar hem vernoemde kerk. Bovendien is Sant Severius de beschermpatroon van alle hoofdpijnlijders – voor wat het waard is.

Begin jaren twintig van de vorige eeuw was het al gezellig druk bij de Sant Medir kapel.

Bedevaart
Uiteraard riep de katholieke kerk ook martelaar Medir tot heilige uit.  Op de plek waar ooit diens boerderij zou hebben gestaan, werd nog in de Romeinse tijd een kapel gebouwd. Gedurende de Middeleeuwen beheerde het benedictijnenklooster van Sant Cugat de inmiddels ingrijpend verbouwde kapel. Maar na die tijd raakte Sant Medir (ook wel Sant Emeteri genoemd)  een beetje in de vergetelheid.

Pas  begin 19de eeuw werden de heilige bonenboer en zijn kapel herontdekt. Op 3 maart 1802 vond vanuit Sant Cugat de eerste bedevaart naar de kapel plaats. Daar troffen de Sant Cugatezen vanaf 1830 elk jaar bedevaartgangers die vanaf de andere kant kwamen, uit het toen nog zelfstandige Gràcia. In dit dorp leefde toen de bakker Josep Vidal y Granés, een enorme bewonderaar van Sant Medir. Op een dag beloofde de bakker aan zijn favoriete heilige om een jaarlijkse bedevaart naar diens voormalige woonstee te organiseren. Vidal had echter wel een voorwaarde: Sant Medir moest hem verlossen van de ernstige ziekte waaraan hij leed.

Dat deed de nog immer gehoorzame Medir. En dus ging bakker Vidal op 3 maart 1830 op weg naar de kapel. Om mede-pelgrims te lokken, sloeg hij op een grote trom en strooide hij snoepgoed in het rond. En met succes. Al snel  werd deze mix van Sinterklaas en rattenvanger van Hamelen op zijn jaarlijkse pelgrimstocht gevolgd door een flinke stoet mensen.

Het Zoete Feest
Tegenwoordig staat het feest van Sant Medir in Gràcia  - en in de wijken Sarrià-Sant Gervasi en Sants-Montjuïc - bekend als het Dolçe Fiesta, het Zoete Feest. Het hele jaar wordt er ijverig gespaard door de ongeveer 30 colles (groepen) van de Federació de Colles de Sant Medir . En dat allemaal om op de ochtend van 3 maart duizenden kilo´s snoepgoed te kunnen rondstrooien, voordat ´s middags – alléén bij goed weer - de bedevaartstocht wordt gemaakt naar de kapel van Sant Medir. Waar het ooit allemaal  begon met wat bitter smakende tuinbonen.


Hieronder een foto-impressie van het feestje eerder vandaag bij de kapel van Sant Medir:

Veel mensen, en veel eten...

...castellers...

...sardana´s...

...en natuurlijk ook een bezoekje aan de kapel!