12-11-2019

Stem





Het is de tweede morgen na de Spaanse verkiezingen. De extreemrechtsen van Vox kraaien nog steeds victorie over de linkse haan. In Catalonië hebben de independendistas gewonnen, maar niet genoeg voor de meerderheid.


Ik zit op een terras en drink koffie. Verderop in de straat verwijdert een man van de gemeente met harde hand de verkiezingsposters van de lantaarnpalen.

Uit de apotheek naast mij stappen twee mannen. Ze zijn van mijn leeftijd, maar een stuk minder in vorm, dat zie je zo. Man één heeft een doosje medicijnen in de linkerhand, de ander omklemt een forse doos met zijn rechtervuist.

Kleine Doos begint druk te praten over gezondheidszaken. Grote Doos luistert en klinkt af en toe instemmend. Minutenlang gaat het door.

Dan krijgt achter ons Carlos Puigdemont een forse klap van de gemeenteman.
De rebellenleider in ballingschap blijft er stoïcijns onder. Even lijkt het zelfs of hij ook de andere wang toe zal keren.

Kleine Doos valt een moment stil, maar oreert dan vastberaden door. Zíjn stem doet in ieder geval geen stap terug.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten