Tiede Herrema (99) is overleden. Eén dag na de dood
van zijn vrouw, die pas 94 was.
Een Hollandse vriend appte mij het bericht. Zijn
eigen tekst: “Crazy Eddie Gallagher, weet je nog? ”
Ik wist het nog, maar vaag. Wat appjes verder met
mijn vriend begon het te dagen.
Juli of augustus 1993. Fietsvakantie in Donegal,
waar het vaak en hard regent, zomer of geen zomer.
Bij het vallen van een avond waren we weer eens
geheel en al doorweekt. Onze locatie was behoorlijk the middle of nowhere –
zelfs een kroeg ontbrak in de Ierse velden en wegen. Wel ontwaarden we een
manege. Tot onze verbazing en vreugde had de paardenrijschool een onderdak voor
mensen. ‘Iets van een hostel’, appte mijn vriend.
Wij waren de enige gasten. Die avond zaten we
lekker warm bij het turfvuur, en babbelden met de eigenaar van het hostel of
wat daarvoor moest doorgaan. Een ietwat stoïcijnse figuur, maar erg aardig.
De volgende dag logeerden we in het plaatsje Muff,
bijna op de grens met Noord-Ierland. Het dorpje bezat één Youth Hostel, gerund
door Pat. Zelf was Pat op leeftijd, licht-excentriek en belezen. Dat laatste
dan getuige zijn volle boekenkast, die openstond voor zijn gasten.
Een Ierse Simon Vinkenoog, deze Pat, ook uiterlijk.
Zelfs zijn boekenkast was ‘des Simons’. Hard-realisme stond zij aan zij met
zacht-spiritueel. Een titel van Rudolf Steiner ontbrak evenmin, stelde ik
verheugd vast - ik was toen behoorlijk in de antroposofie.
De titel. Was het Reincarnation and Immortality?
The Inner Nature of Music and the Experience of Tone? Of toch Reincarnation and
Karma?
Ik weet het niet. Nu weer wél helder voor mijn
geestesoog, de volgende scène:
in een impuls - een zéér antroposofisch woord - pak
ik het boek uit de kast en neem het mee naar de common room. Enige later komt
Pat binnen en ziet mij met zijn Steiner. Even is het stil. Dan volgt het
oordeel: “Rudolf Steiner...I don´t think I like the guy.”
“Maar”, ging Pat verder, “waar hebben jullie
gisteren eigenlijk geslapen?” We omschreven ons verblijf van de vorige dag.
Onze gastheer reageerde laconiek: “O, bij crazy Eddie Gallagher. De ontvoerder
van jullie fellow Dutchman Herrema. “
We hadden gezellig zitten kletsen met een beruchte
terrorist. But we liked the guy.