De beste Catalaanse muziek van Mercè 2012

Chet Baker en Screaming Jay Hawkins in één band. Very Pomelo indeed.

Een van de leukste kanten van het Mercè-feest is de veelzijdigheid. Mercè is dan ook eigenlijk de paraplunaam voor een aantal verschillende festivals. De belangrijkste muziekevenementen zijn Mercè Musica en het meer alternatieve BAM-festival. Opvallend dit jaar is het grote aantal locale musici dat je kan bewonderen tijdens Barcelona´s stadsfeest. Vooral vrijdagavond in het Parc del Fòrum is een must, zo blijkt uit 
Onze top 5 van niet-te-missen-muzikale-Catalanen (in willekeurige volgorde):

1. Mishima

De Catalaanse Belle and Sebastian. Na twee Engelstalige albums zingt de band van gitarist David Caraben uitsluitend nog in het Catalaans. De cd Set tota la vida (2007 ) werd door het toonaangevende Spaanse muziekmagazine Rock Deluxe bestempeld als een van de beste albums van het afgelopen decennium.

El Parc del Fòrum, vrijdag 21 sept, 24.00 uur.

2. Los Amaya

Waar de Gypsy Kings de mosterd vandaan hebben.  De broers José en Delfín Amaya maakten, samen met Rumba 3, de Catalaanse versie van de rumba flamenca populair. Hun eerste hit dateert al uit 1971, een versie van de klassieke meezinger Caramelos (´caramelos, caramelos, vende caramelos!´).  Hun grootste succes is Vete (1977), dat ook in Lage Landen een hit was. En ook toen waren oversized brillen populair.
Plaça de Sant Jaume, zondag 23 sept,  23.30 uur.

3. Very Pomelo

Wat hebben Chet Baker en Screaming Jay Hawkins gemeen? Oké, zowel de fluisterende/zingende trompetist als de big voiced R ´n B zanger is dood. Én beide gitanten behoren tot de (vele) inspiratiebronnen van Very Pomelo. Catalonië´s misschien wel meest eclectische rockband van het moment maakte tot nu toe 2 uitstekende cd´s, Figaro, Figaro (2010) en Xurrac Asclat (2011). 
El Parc del Fòrum, vrijdag 21 sept, 22.30 uur.

 

4.Txarango

Een optreden van Txarango betekent puur feest. De mix van reggae, dub en latin van dit 8-koppige gezelschap brengt zelfs de grootste houten klaas tot swingen. Wil je ook nog weten waarover ze zingen,  de Engelse tekstversies van hun cd Benvinguts al llarg viatge (Welcome to the long journey) kun je gratis downloaden op de website van de band- de cd zelf trouwens ook. Today the square is filled with party and lights! (uit Benviguts)
El Parc del Fòrum, vrijdag 21 sept, 01.30 uur.

5. Roger Mas

Volgen sommigen bezit hij de mooiste stem die de Catalaanse muziek ooit heeft voortgebracht. Moeilijk te beoordelen, maar wel zeker is dat singer-songwriter Roger Mas het experiment niet schuwt. Mas´ laatste project is zijn samenwerking met de Cobla Sant Jordi-Ciutat de Barcelona, waarmee hij ook tijdens Mercè te zien en te horen is. Grijp je kans en ontdek dat die coblas nog wel wat anders kunnen dan het begeleiden van de sardana, Catalonie´s nationale dans.
Avinguda de Catedral, zat 22 sept, 22.30 uur.


Het volledige programma van Mercè 2012  vind je hier.

Parkbezoekers van Barcelona: geen schildpadden achterlaten s.v.p.!

Voor wie het nog niet wist: dit is geen aquarium voor schildpadden, maar het water van de beroemde Cascade fontein in het Parc de la Ciutadela. Gelieve uw afgedankte schilpadden dus niet in het water te flikkeren!

In twintig Barcelonese parken is deze maanden een installatie te zien zoals op de foto, een ontwerp geïnspireerd op die fraaie eilandjes die mensen thuis in hun aquarium zetten.
Met de actie wil de dierenbeschermingsorganisatie FAADA aandacht vragen voor de manier waarop de Spanjaarden met hun schildpadden omgaan.

Jaarlijks importeert Spanje een half miljoen exotische schildpadden die als huisdier moeten dienen. Geschat wordt dat slechts 10 procent levend de dierenwinkel bereikt.  Van de overlevenden sterft 75% alsnog binnen een jaar, deels doordat ze door hun nieuwe eigenaren worden vrijgelaten in parken. Zoals de installatie aangeeft, overleeft slechts 5 % van de vrijgelaten dieren in deze nieuwe omgeving.

In beeld: Barceloneta zoals het vroeger was

Het dansen van sardanas, 31 maart 1945.

Mosselen eten, zomer 1945

Barceloneta.  Voor de gemiddelde toerist van nu betekent dat strand, gezelligheid rumoer, bier, wijn en tapas. Maar hoe was het leven hier vroeger, bijvoorbeeld tijdens de harde jaren na de Spaanse Burgeroorlog? Ben je daar nieuwsgierig naar, bezoek dan de fototentoonstelling La Barceloneta de la posguerra 1939-1959. Het werk van 12 verschillende fotografen biedt een fascinerend beeld van het naoorlogse leven in deze voormalige vissers- en industriewijk van Barcelona. Armoede en afzien inderdaad, maar vooral veel vrolijkheid en saamhorigheid, zoals tijdens de feesten die in de wijk gevierd werden (en worden), met als grootste dat van de beschermheilige van de wijk, Sant Miguel, (dit jaar 28 sept -3 okt!).

Het Sant Miguel feest van 1949.

Historisch pand

De fototentoonstelling over vervlogen tijden kun je zien in een al even historisch pand, de Casa de la Barceloneta de 1761. Dat cijfer geeft aan dat het gaat om een van de oudste nog bestaande panden van de wijk, waarvan de eerste steen werd gelegd in 1753. Tot een paar jaar terug was de ´casa´ locatie van een restaurant de toda la vida, El Porró. Toen werd het pand opgekocht door een aannemer, die vervolgens met het gebouw de hoogte in wilde. Net op tijd bedacht de gemeente dat het ging om het laatste huis op de kop van een woonblok met de oorspronkelijke hoogte van slechts één extra verdieping. Tot 1868 was die laagbouw verplicht, om de kanonnen van de ciutadella vrij zicht op haven en zee te geven. Toen droegen de Spanjaarden het fort over aan de stad Barcelona. Het fort werd een park en in Barceloneta schoten de meeste panden de hoogte in.

Ringsteken op de fiets. Carrer de Ginebra, ca. 1945.

El Porró  lang geleden, circa 1950.

De melkzaak op de hoek van Carrer d´Escuder, 1941.

Dat lot wachtte dus nu ook het El Porró-pand. Gelukkig greep de gemeente Barcelona eens een keer snel in. De aannemer kreeg verderop in de wijk een pand en El Porró werd verbouwd tot een cultureel centrum.
Voornaamste kenmerk van het centrum tot nu toe: het is bijna nooit open. Ook de bezoekuren van de fototentoonstelling zijn zeer beperkt: van maandag van 18.00 tot 20.00 uur, en zaterdag van 12.00 tot 14.00 uur. Natuurlijk wél prima tijden om daarna lekker te eten in een van de vele uitstekende restaurants van Barceloneta. Schuin tegenover de tentoonstellingsruimte vind je bijvoorbeeld al een Orange Monkey favoriet, Somorrostro. Op de kaart mediterrane gerechten, bereid met producten van Barceloneta´s  eigen versmarkt, om de hoek. Verser kan dus niet.


 

Zondagsvissers in de haven, ca. 1945.

La Barceloneta de la posguerra 1939-1959. Casa de la Barceloneta de 1761, Carrer Sant Carles 6. De tentoonstelling duurt t/m 17 oktober. Zondags gesloten.

Restaurant Somorrostro, Carrer de Sant Carles 11. Tel 932 250 010. http://restaurantesomorrostro.com. Reserveren (aan te bevelen) kan via de website.

De grote mars voor de onafhankelijkheid door Barcelona - de leukste foto´s

Op de Ramblas. Vlaggetje kopen?

Heel veel senyera´s.

Fraaie Estelada

Catalaans Condoom: "Bescherm je tegen Spanje!"

Fantastisch!

"Geen crisis, maar oplichterij!"  Tweedehands auto voelt zich genaaid.

Het weer voor morgen. Dromen mag altijd.

Sommige marsgangers marcheerden al richting trein of metro voordat het spektakel goed en wel was begonnen. Het is morgen immers weer vroeg dag.  Back to reality.

Nog wat sfeerbeelden:

Uit de hoge hoed: Barcelona World (in Tarragona, dat wel)

De onderhandelingen over Eurovegas waren wat Artur Mas en zijn regering (de Generalitat) betreft gesloten. Verder achtte hij het ´waarschijnlijk´ dat het megaproject van de Amerikaan Sheldon Adelson naar concurrent Madrid zou gaan

Een opmerkelijke mengeling van fermheid en gelatenheid was het die de Catalaanse president donderdag toonde. Nog geen 24 uur later werd duidelijk waarom. De Generalitat toverden Barcelona World uit de hoge hoed.  Een mooie naam - ´World´ klinkt,  zeker in deze tijden, stukken beter dan ´Euro´ -, al heeft het project met Barcelona niets van doen.
 
Waar het om gaat: zes pretparken, met elk een land of werelddeel als thema In alfabetische 
volgorde zijn dat Brazilië , China, Europa, India, plus de eeuwige vrienden de VS en Rusland. Samen beslaan de parken een oppervlakte van 450 hectare grond (nu nog eigendom van de Catalaanse bank La Caixa), met behalve attracties natuurlijk ook de nodige hotels, restaurants, conferentieoorden en wie weet zelfs casino´s.
 

Onder ons

Het complex moet in 2016 klaar zijn en jaarlijks 10 miljoen bezoekers gaan trekken. Geschatte kosten: 4,5 miljard euro, die dan vervolgens 40.000 directe en indirecte banen   moeten gaan opleveren. Veel minder dan de 220.000 jobs die Sheldon Adelson beloofde, maar dat project is dan ook 11 miljard duurder.
 
Bovendien houdt de Generalitat de zaken nu ´onder ons´ en dat is ook wat waard. De nieuwe Adelson is dan wel geen hard core Catalaan, maar komt als Valenciaan toch mooi uit de Països Catalanes. 

Ook mooi meegenomen: hij is een van de rijkste mannen van Spanje. Enrique Bañuelos de Castro  vergaarde z´n fortuin op de onroerend goedmarkt. Sinds die markt in Spanje instortte, is Bañuelos vooral actief in Brazilie - daar hebben we themapark 1. 

Tarragona World

Tot zover het blijde nieuws. Zorgelijke en boze gezichten zijn er natuurlijk ook. Zo vreest de Catalaanse afdeling van de Partido Popular (PP) dat Barcelona World het vlakbij gelegen themapark Port Aventura zal overvleugelen. 

En dan die naam, Barcelona World. Het complex komt  op het grondgebied van de gemeenten Salou en Villaseca. En die liggen toch echt in de provincie Tarragona. Dus moet het niet Barcelona World zijn, maar Tarragona World, vindt onder meer de socialistische burgermeester van Tarragona. 

Krokodillentranen, volgens de PP, want de man heeft al die tijd bij de streng geheime besprekingen gezeten en nooit zijn mond opengetrokken
 

"¡Felicidades Artur!"

Valse vrouw

Barcelona World of Tarragona Wold, het project krijgt hoe dan ook de zegen van Esperanza Aguirre, president van de Communidad Madrid en valse vrouw pur sang. “Ik feliciteer Artur Mas hartelijk met dit succes”, fleemde ze voor de Spaanse televisie. 

In huize Aguirre kan elk moment de telefoon gaan. Hi Esperanza, it´s me, Sheldon. And the winner is…Madrid! 








Doodsbedreigingen aan architecten en nog veel meer.  Lees hier over de handel en wandel van Esperanza Aguirre (wel in het Spaans).

De Grote Mars door Barcelona: alles in naam van de vrijheid

De Catalaanse president Artur Mas zag het begin augustus al helemaal voor zich: de Grote Mars op La Diada (Catalonië´s eigen 9/11)  moest een massale steunbetuiging worden voor zijn pacto fiscal, het belastingplan waarover hij later deze maand gaat praten met de Spaanse premier Marino Rajoy. De Catalaanse inzet van het gesprek: een eigen belastingdienst, zonder bemoeienis van Madrid. Niet langer zal dan jaarlijks 9 procent van het Catalaanse BNP in de Spaanse schatkist verdwijnen. Waarmee in één klap het Catalaanse begrotingstekort wordt opgelost. Welke Catalaan wil dat niet?

Països Catalans

Jammer voor Mas dat de slagzin van de 11 september mars luidt: ´Catalunya, nou Estat d´Europa´. Catalonië, nieuwe Europese staat.

Geen belastingregeling te bekennen, zoveel is duidelijk. Wat blijft, is de vraag: welk Catalonië? De huidige Spaanse deelstaat? Of de Països Catalans, dus alle gebieden waar Catalaans wordt gesproken? De organisator van de mars, het burgercollectief Assamblea Nacional Catalana (ANC), gaat duidelijk voor de laatste optie.  Zie de tekst op de poster voor een ANC-mars van vorige maand, hiernaast.  ´ Laten we grens opdoeken.´ De grens met Frankrijk dus.

 

Op de poster voor de Barcelona-mars houdt het ANC het echter bij het multi-interpretabele ´Catalunya´. Plus een wel zeer gratuite kreet: Llibertat!!  Waarmee een grote opkomst verzekerd lijkt. Onder de noemer ´vrijheid´ kun je immers je alles kwijt. 

Dat liet ook het CIU liet zien. Artur Mas´ regeringspartij is eigenlijk een federatie van 2 partijen. De C staat voor Convergència, een partij met overwegend kiezers die een eigen Catalaanse staat willen. Logisch dus dat de Convergència-bonzen gretig de slogan van de mars omarmden. En dat ze al even enthousiast grepen naar de Estelada, de Catalaanse onafhankelijkheidsvlag.

De Estelada is een onofficiële vlag en het symbool van de Catalaanse nationalisten.

 

Artur Mas, de Grote Afwezige.

Alles zeer tegen de zin tegen van deel 2 van het CIU, Unió. Een christen-democratisch gezelschap dat liever meer autonomie binnen Spanje wil dan een eigen Catalaanse staat. De Unió-kopstukken wilden wel meelopen op 11 september, maar dan met de Senyera (de officiële Catalaanse vlag),  plus een slagzin ter ondersteuning van het vermetele belastingplan van Artur Mas. 

Kreet om vrijheid

Na veel intern gekibbel kwam begin deze week het volgende uit de bus: C en U trekken de elfde samen op, gewapend met de ´neutrale´  senyera, en zonder strijdkreet. Want, zo  zei Oriol Pujol, secretaris-generaal van Convergència:  “de mars is eigenlijk één grote kreet om vrijheid, waar je zowel het fiscaal pact als de onafhankelijkheid onder kunt scharen”.
Dat beide elkaar juist uitsluiten - het één impliceert immers deel blijven van Spanje, het andere afscheiding -, zoals Pujols Unió-collega Josep Antoni Duran Lleida een paar dagen eerder terecht stelde, was kennelijk opeens geen bezwaar meer.

De president zelf maakt het nog bonter. Artur Mas hoopt nog steeds op een massale opkomst dinsdag, maar gaat zelf lekker naar huis, nadat het officiële Diada-programma (de mars maakt daarvan geen deel uit) erop zit. Eenmaal thuis is het wachten geblazen op de ruim vijf miljard euro steun die Catalonië eind vorige maand aan Madrid heeft gevraagd; nodig om in crisistijd de lopende rekeningen te kunnen betalen, zolang er van een pacto fiscal geen sprake is. 
Een aantal van Mas´ ministers neemt overigens wel deel aan de mars.  Op persoonlijke titel uiteraard.

De mars door Barcelona vertrekt van het Plaça de Catalunya.  Dinsdag 11 september. Begintijd: 18.00 uur.

De rode versie van  de Estelada. Ooit de vlag van Catalaanse nationalisten van linkse snit. Sinds ongeveer 2005 (val van het communisme) worden de blauwe en de rode versie door elkaar gebruikt.