27-12-2015

De toekomst van Artur Mas: een gelijkspel in Sabadell

1515- 1515. Je zou er hoofdpijn van krijgen


De CUP heeft gesproken, maar niet beslist. In de derde stemronde van vandaag tijdens de bijeenkomst van de CUP in Sabadell,  stemde 1515 leden tegen Artur Mas als nieuwe president van Catalonië. Een gelijk aantal was voor.
Wat nu?  (Later meer)

Update:  De CUP vergadert pas op 2 januari over de nu onstane situatie. Waarmee we de dag eindigen zoals we deze begonnen: in de politiek blijkt een 'nee' (of een 'ja') bijna nooit definitief. Ook vandaag is dat niet anders.








BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

De toekomst van Artur Mas - het verschil is nog 30 stemmen (in zijn nadeel)


De spanning stijgt...

Tweede stemronde tijdens de CUP-bijeenkomst van vandaag over de toekomst van het Catalaanse onafhankelijkheidsproces en presidentskandidaat Artur Mas Ook nu gaat de voorkeur uit naar voorstel 2 (tegen sociaal plan en tegen Mas), met slechts een verschil tussen degenen die wel het plan als Mas willen accepteren. Defenitief af valt plan 3, nee tegen het plan, ja tegen Mas.
De uitslag:

1. 1482 (48.7%)
2. 1512 (49.8%)
3. 28 (0.92%)







BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

De toekomst van Artur Mas - en toen waren er nog 3 voorstellen


In de politiek is ‘nee’ bijna nooit ‘nee’. Dat geldt voor het ultimatum van één week van de demisonaire Catalaanse president Artur Mas aan de radicale onafhankelijkheidspartij CUP. Binnen die termijn, ingaande op 17 november, moest de CUP alsnog instemmen met een nieuwe termijn van Mas als president. Zo nee, dan zouden nieuwe verkiezingen volgen, zo dreigde Mas.

En dat geldt zelfs voor het defitieve 'nee' van de CUP  aan Mas van 29 november.


Atletiekstadion
Maar vandaag, ruim drie maanden na de Catalaanse parlementsverkiezingen op 27 september, is het anders. 3577 CUP-leden stemmen vandaag in het ijskoude atletiekstadion van Sabadell definitief voor of tegen Mas middels vier voorstellen, waarvan er uiteindelijk één wordt gekozen.
  
Bij de verkiezingen won Junts Pel Sí, de onafhankelijkheidscoalitie met Artur Mas als presidentskandidaat,  62 zetels in het 135-zetels tellende Catalaanse parlement. Voor een absolute meerderheid (68 zetels) zijn 6 van de 10 zetels nodig die de CUP behaalde op 27 september.


Van de vier voorstellen waarover CUP-leden vandaag debatteren en stemmen zijn er 2 pro- Mas als president en  2 pro nieuwe verkiezingen (in maart 2016)


De vier voorstellen:

  • 1.      Acceptatie van het sociale noodplan (270 miljoen euro van onmiddelijke investeringen in onder meer gezondheids- en armenzorg) dat Junts Pel Sí voorstelt,  samen met een regering met Mas als president
  • 2.      Afwijzen van zowel hetsociale plan als Mas; doorgaan met onderhandelen over een alternatieve kandidaat, uitgaande van nieuwe verkiezingen in maart 2016.
  • 3.      Het sociale plan afwijzen, maar voor Mas als president stemmen om daarmee nieuwe verkiezingen te voorkomen.
  • 4.      Afwijzen van sociaal plan, Mas en nieuwe onderhandelingen. Waarmee Junts Pel Sí wordt gedwongen bij andere parlementspartijen steun te zoeken.


 
Een beeld van de eerste stemronde tijdens de CUP-bijeenkomst vandaag in Sabadell.

Er zijn drie stemronden. Bij elke stemronde valt het minst populaire voorstel af. Stemronde 1 zit er inmiddels op. Voorstel 2 ('nee' tegen sociaal plan en Mas; vóór verder onderhandelen) was licht favoriet ten opzichte van plan 1 (ja tegen sociaal plan en Mas). Voorstel 4 valt definitief af

De volledige uitslag:

1. 1,359 stemmen (45.7%)
2. 1,418 stemmen (47.14%)
3. 109 stemmen (3.62%)
4.
103 stemmen (3.42%) 


Vijftien stemmen waren ongeldig of blanco








BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

20-12-2015

Spanje stemt


Me, Myself, I. De grote vier. Van linksboven met de klok mee: Pablo Iglesias, Mariano Rajoy, Albert Rivera, Pedro Sánchez


De Spaanse stembussen zijn sinds 9 uur vanochtend open. De inzet: 350 zetels voor het Huis van Afgevaardigden (Congreso de Diputados), 208 voor de Senaat (Senado), de Spaanse Eerste Kamer. Verkiezingen, zo voorspellen allen polls, die een eind zullen maken aan het eeuwige stuivertje wisselen tussen de conservatieve Partido Popular en de sociaal-democraten , al noemen de laatsten zich nog steeds socialistisch, Partido Socialista Obrero Español (PSOE), ooit opgericht door ene Pablo Iglesias.

Ondertussen zou een latere naamgenoot met zijn Podemos - de ‘echte’ socialistische partij - de PSOE zijn voorbijgestreefd en na de PP op plaats twee eindigen. Dit althans volgens interne PP-bronnen plus peilingen uitgevoerd in opdracht van El Periòdic d'Andorra - de Spaanse kieswet verbiedt het binnen Spanje publiceren van peilingen vanaf 5 dagen voorafgaande van de verkiezingen.

Angela Merkel herself schrok er van toen Rajoy haar in Brussel deze week het nieuws vertelde. Podemos?!


Madrid stemt. Burgemeester Carmona vanochtend in het stemlokaal.
Begrijpelijk, want de protestpartij eindigde tot nu toe als vierde in bijna alle polls; achter PP, PSOE én Ciudadanos, een ander nieuw fenomeen aan het Spaanse politieke front. Een schril contrast met eind 2014, toen Podemos in de peilingen even groot of groter was dan de PP. Maar een paar maanden later vormde Catalaan Albert Rivera zijn lokale Ciutadans  tot de Spaanse nationale partij Ciudadanos.

Te wild
Vanaf dat moment hadden jonge (en oudere) Spanjaarden nog een alternatief voor de stoffige Marinoa Rajoy, vooral zij die niet zozeer opteerden voor een andere inhoud (Ciudadanos, het Spaanse D66, is maar iets minder rechts dan de PP) als wel voor jongere gezichten. Het nieuwe elan van Pablo Iglesias c.s. was wel mooi, maar hun ideeën een tikkeltje te wild voor veel jongere kiezers, die -net als hun ouders- vaak conservatiever zijn dan ze in het openbaar verkondigen.

Komt nog bij dat Spanje te maken heeft met een sterk verouderende kiezerspopulatie. Maar liefst 40 % van de stemgerechtigden is ouder dan 55. Een gegeven waarvan vooral de PP, traditioneel de partij van de ouderen, zal profiteren. Podemos scoort goed onder de jongeren. Maar slechts 22 % van de stemgerechtigden is jonger dan 34 jaar. Ciudadanos tot slot vindt haar kiezers vooral onder de werkenden volwassen tussen 35 en 54 jaar.
Catalaans stemadvies.

En dan is er nog het Spaanse kiesstelsel, dat ook al in het voordeel werkt van de traditionele partijen PP en PSOE. In Spanje zijn de vijftig provincies tegelijk kiesdistrict. Elke provincie/kiesdistrict is goed voor minimaal 2 zetels (de Noord-Afrikaans enclaves Ceuta en Mellila hebben er 1), plus een aantal zetels in proportie met het aantal inwoners. De relatief dunbevolkte kiesdistricten worden bevoordeeld. Dat maakt dat Soria als dunst bevolkte provincie (70.000 inwoners) goed is voor 2 zetels, één per 35.000 inwoners. De provincie Madrid is het dichtstbevolkt(4.2 miljoen inwoners) maar heeft slechts 36 zetels, dus één per 130.000 inwoners.

Het platteland (91 % van de Spaanse gemeenten telt minder dan 10.000 inwoners) is dus in het voordeel en daar stemt men traditioneel, op de partij van toda la vida - die dan ook vaak simpel met el partido wordt aangeduid.  Het gevolg: bij de sinds de terugkeer van de democratie gehouden algemene verkiezingen haalden PP en PSOE beide gemiddeld 18 zetels meer dan volgens het aantal behaalde stemmen gerechtvaardigd zou zijn geweest. En weinig wijst er op dat dit keer anders zal zijn.
Mooie woorden: eendracht, waarden, met jou, hoop

De PP wint waarschijnlijk opnieuw de verkiezingen, al zal de absolute meerderheid (ver) buiten bereik blijven. Dat betekent: een minderheidsregering of een coalitie. Een pact tussen PP en PSOE lijkt echter ver weg nadat PSOE-leider Pedro Sanchez Mariano Rajoy tijdens een tv-debat 'onfatsoenlijk' noemde, omdat de Spaanse premier niet was afgetreden op het moment de grootschalige corruptie binnen de PP aan het licht kwam.

Een anti-PP coalitie van Podemos en PSOE, is een iets waarschijnlijker optie, al had Pedro Sánchez ook over Pablo Iglesias deze week weinig goeds te melden. Hij noemde de Podemos-leider “ambigue, onverantwoordelijk, incoherent". Sánchez zag alleen wat verbetering “wanneer Iglesias het beleid van de socialistische partij [de PSOE] kopieert. Pablo Iglesias op zijn beurt wil alleen een pact met de PSOE in het (onwaarschijnlijke) geval dat deze de grootst partij wordt.

Het meest waarschijnlijk is nog een PP- minderheidsregering, nu Ciudadanos-leider Rivera vrijdag meldde dat zijn partij niet mee zal doen bij de parlementsstemming voor een nieuwe premier in het geval PSOE of PP de grootste wordt.

Catalonië
Waar de Catalaanse Spaanse nationalist Rivera tégen zal stemmen is elke regering waaraan Podemos deelneemt, zo maakte hij deze week duidelijk. Podemos is, als enige van de vier grote partijen, voor een legaal onafhankelijkheidsreferendum. Behalve Ciudadanos zijn ook  de separatistische partijen in Catalonië (CDC en ERC, de radicale CUP doet niet mee aan de Spaanse verkiezingen) daaar niet blij mee. Een referendum is immers een gepasseerd station, na de op 9 november door het Catalaanse parlement aangenomen onafhankelijkheidsmotie. Belangrijker is dat het Podemos-voorstel hen mogelijk veel stemmen kost. Een deel van vooral de achterban van CDC van president Artur Mas prefereert de legale weg van Podemos boven de ramkoers waar hun leiders op 9 november voor kozen. Dit zien we in de peilingen terug. En Comú Podem, het linkse blok waarmee Podemos in Catalonië aan de verkiezingen meedoet, trekt de meeste stemmen. Artur Mas' CDC, operend onder de naam Democràcia i Llibertat blijft steken op de vijfde plaats.

Bron: El Periódico


Maar morgen kan alles anders zijn: 40 procent van de Spaanse kiezers zei nog niet te weten op welke partij men vandaag stemt.




BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

05-12-2015

Down in de delta van Barcelona


Uitstapje met Orange Monkey Tours naar de delta van de rivier Llobregat. Vlak onder Barcelona en op minder dan een steenworp van vliegveld El Prat. En  toch puur Sergio Leone, het landschap hier, zij het wat waterrijker.
De kazerne (1844) van de carrabiners.

 Geschoten werd er ook. Vanaf 1830 zaten de carrabiners in de delta, de Spaanse militaire kust- en grenspolitie. Het korps was een jaar eerder opgericht, om smokkelwaar buiten Spanje te houden.


Bij zwaar weer werden de Llobregat-carrabiners ingezet als reddingsdienst voor drenkelingen. Zelf waren de ordebewaarders (en hun inwonende families) overigens ook regelmatig slachtoffer van het water: Bij overstromingen van de delta raakten ze afgesloten van El Prat. En van hun officieren, want die woonden lekker in het dorp.

En dan was er nog de malaria. Soms had de hele kazerne koorts.










Een aantal foto´s uit de oude doos. Tijdens de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939) bleven de carrabiners trouw aan de Republiek. Waarop de wraakzuchtige Franco het korps in 1940 ontbond. Een aantal carrabiners werd ingelijfd bij de Guardia Civil, die tot 1970 in de kazerne zat.   




Vlakbij de kazerne vind je het 'Huis van de Semafoor'. Van hieruit werd de kust in de gaten gehouden en met schepen gecommuniceerd. Via een vlaggensysteem was er contact met het kasteel op de Montjuïc in Barcelona.

Bovenop de semafoor, met fiets en al.
  
Nee, gemakkelijk was het leven in de delta niet, stelden wij na afloop vast, in grote stad Barcelona; genietend van een drankje in BCN´s oudste cocktailbar (waarover een andere keer meer).


BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!