29-11-2015

De CUP zegt definitief 'nee' tegen Artur Mas

 'Nee' tegen Artur Mas. De Algemene Vergadering van de radicale onafhankelijkheidspartij CUP stemde vandaag tegen de herverkiezing van de huidige Catalaanse president.

Daarmee komen nieuwe Catalaanse parlementsverkiezingen dichterbij, al wil de CUP wel blijven onderhandelen met Junts Pel Sí om tot een nieuwe regering te komen. Junts Pel Sí houdt tot nu tot vast aan Artur Mas als president.

De CUP  heeft eerder in de onderhandelingen een voor de partij aanvaardbaar alternatief genoemd, de jurist Carles Viver Pi-Sunyer. Viver Pi-Sunyer is voorzitter van de Raad voor de Nationale Transitie. Dit is een adviesraad die begin 2013 door de regering Mas werd ingesteld om het onafhankelijkheidsproces te begeleiden.

CUP- alternatief Carles Viver Pi-Sunyer (links), met  naast hem huidig president Artur Mas.

Volgens een enquête van de Catalaanse krant La Vanguardia is bijna de helft (49,5 %) van de Catalaanse kiezers voor nieuwe verkiezingen. De CUP zou daarbij 12 zetels winnen, een winst van 2 ten opzichte van de huidige 10 zetels. De anti-onafhankelijkheidspartij Ciudadanos zou stijgen van 25 naar 27 zetels. Junts Pel Sí gaat volgens de peiling van 62 naar 59 zetels.


BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

20-11-2015

De dood van Franco - in Barcelona bleef het stil op straat

 

Vandaag  40 jaar geleden overleed Franco. Historicus Edmon Vallès schrijft in zijn Historica Gràfica de Catalunya over die dag: 
Het was het verwachte einde van een zeer lang sterfbed, verlengd door een team van artsen, zonder enige hoop op herstel, al was het maar tijdelijk. Precies deze omstandigheid liet de staat van de uitputting zien waarin het Franco-regime was geraakt: met de macht uitsluitend in de handen van het franquisten was het overduidelijk dat de enige mogelijk uitweg de democratie was.

Ingetogen
Alle Barcelonese kranten komen die dag met speciale edities. De toon is ingetogen en plichtmatig. Franco wordt geprezen, er wordt gerouwd om zijn verlies en de historische betekenis van de figuur Franco benadrukt. Het publiek word gemaand tot kalmte en, in lijn met de Caudillo´s politieke testament, gevraagd om respect voor en vertrouwen in de toekomstige koning van Spanje, Juan Carlos de Bourbon. 
 
De Ramblas in Barcelona de dag dat Franco stierf.

Op straat is de stemming verwachtingsvol, maar vooral gespannen. Franco mag dan dood zijn, zijn dictatuur niet. Politieke partijen en vakbonden waren verboden. De flessen cava, die dan nog gewoon champagne heet, drinken de Barcelonezen binnen, in de eigen woningen en in de restaurants.
Op straat is de stemming vooral gespannen. Franco mag dan dood zijn, zijn dictatuur niet
Stille optocht
Tekenaar Kim Aubert (Barcelona, 1942) viert de dood van de dictator met vrienden in restaurant Bilbao. “Het eerste wat we doen was om champagne vragen”, vertelt hij in El País vandaag. “Om ons heen hebben alle tafels hun eigen fles. We eindigen de avond op de Ramblas, een stille optocht draait rondjes, niemand zegt iets, we kijken naar elkaar en glimlachen, eindelijk is hij dood. Niemand weet wat er morgen zal gebeuren.

 Barça-Real Madrid (2-1), op 25 december 1975 in Camp Nou, de eerste clásico na Franco.

De eerste massale openbare uitbarsting van vreugde komt op 28 december van dat jaar. Die dag wordt in Camp Nou Barça-Real Madrid gespeeld. De eerste clásico na de dood van de dictator. Barça wint met 2-1 (doelpunten van Johan Neeskens en Charlie Rexach). De culés (Barça-fans) zijn uitzinnig en zwaaien uitbundig met de senyera, de Catalaanse vlag. 
 Niemand zegt iets, we kijken naar elkaar en glimlachen, eindelijk is hij dood

Estelada
Pas 19 maanden na Franco´s dood, op 15 juni 1977, kunnen de Barcelonezen (en de rest van Spanje) naar de stembus, voor de eerste democratische verkiezingen na de dictatuur. Later dat jaar krijgt Catalonië weer een eigen regering, zij het in voorlopige vorm.
 
Stemlokaal in Barcelona, 15 juni 1977.


Ruim veertig jaar verder staat de deelstaat met één been buiten Spanje. In Camp Nou zwaaien Catalaanse separatisten - en onwetende toeristen - met de estelada, de onafhankelijkheidsvlag.




BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

18-11-2015

Nieuwe Catalaanse parlementsverkiezingen dichterbij

Precies één week geeft Artur Mas de CUP. Binnen die periode moet de anti-systeempartij alsnog zijn zegen geven aan een kabinet met Mas als hoofd. Zo niet, dan volgen er nieuwe parlementsverkiezingen.

Een plotselinge ommezwaai van de huidige Catalaanse president, die tot nu toe in de onderhandelingen met de CUP uitverkoop hield. Allereerst door in te stemmen met de onafhankelijkheidsresolutie, inclusief ongehoorzaamheidclausules richting Spanje. Ongehoord voor Mas’  Convergència Democràtica de Catalunya (CDC), een partij die altijd zaken deed met Madrid aan (of onder) de onderhandelingstafel .
 

Bonus
Dan was er Mas aanbod van drie vicepresidenten met verregaande bevoegdheden, een tegemoetkoming aan een eerdere CUP-wens een ‘roulerend presidentschap’ in te stellen. Als bonus deed Mas er nog de toezegging bij dat hij na tien maanden regeren opnieuw het vertrouwen zou vragen van het parlement. Mocht dat niet er zijn, dan zou hij vertrekken als president. 

Tevergeefs. Mas kreeg slechts de 62 stemmen van Junts pel Sí, de eenheidslijst van CDC met Esquera Republica Catalana (ERC) plus de burgerbewegingen Omnium Cultural en Assemblea Nacional Catalana (ANC). De CUP (10 parlementszetels) zei ‘nee’ en praat pas op 29 november met haar achterban over de te volgen strategie.


Tot hier en niet verder. Francesc Homs (CDC) heeft het gehad met de CUP.

Averechtse werking
Druk zetten op de CUP om haast te maken werkt averechts, waarschuwde ERC-leider Oriol Junqueras vorige week. Dat was na aanleiding van de manifestatie die het ANC met juist dat doel voor afgelopen zondag had gepland op het Plaça de Sant Jaume in Barcelona. De manifestatie ging wegens ‘Parijs’ niet door, maar maandag kwam het ANC met een document met dezelfde urgente wens: een akkoord graag over het presidentschap, en wel uiterlijk of liefst vóór 27 september, twee dagen voor het CUP-beraad met haar achterban

Burgers die willen voorkomen dat een politieke partij met burgers (haar achterban) praat. Curieus. 


De CUP toonde zich niet onder de indruk.  En Mas ferme-jongenshouding  komt niet door druk van ANC-zijde, maar is het gevolg van steeds openlijker kritiek uit zijn eigen partij, waaronder die van zijn eigen kabinetsleden. Al is in het openbaar de CUP de kop van Jut en niet Mas.


Andreu Mas-Colell, economie-minister in het kabinet Mas, uitte maandag in pro-onafhankelijkheid krant Ara felle kritiek op de onderhandelingspartner van CDC. Allereerst op de anti-EU en euro-houding van de CUP.  Een logisch kritiek kun je zeggen, CDC is een uitgesproken pro-Europa partij. Mas-Colell sprak echter ook zijn ongenoegen uit over onafhankelijkheidsresolutie en de sociale wensen van de CUP (waaronder een basisinkomen voor iedereen, werkende of niet). Het eerste is dus al geaccepteerd door Mas (en de CDC-parlementsleden), het tweede minstens voor een deel. 

Een aantal CUP-prominenten met verkiezingsposters. Centraal Julià de Jodar.

Kritiek was er ook van Francesc Homs, deze week regeringswoordvoerder en rechterhand van Artur Mas. Homs verklaarde de afgelopen dagen meermalen wat zijn "partij altijd al gezegd had": de bijna 48 procent stemmen die CUP en Junts Pel Sí samen haalden bij de verkiezingen zijn voldoende om het onafhankelijkheidsproces te beginnen, maar niet om dit te voltooien of eenzijdig op dit leggen aan de meerderheid.  Een proces dat volgens Homs nu is "opgeschort", door het 'nee' van de CUP tegen Artur Mas. 

Politieke orde
Van uitstel komt afstel, lijkt Homs te denken, gezien zijn voorwaarden aan de CUP om nieuwe verkiezingen voorkomen:
Het mogelijk maken van een sterke regering met een gegarandeerde parlementaire basis; juridische zekerheid voor alle Catalaanse ambtenaren; expliciet onderschrijven van de westerse waarden (in het bijzonder de Europese) en de wil tot dialoog en het sluiten overeenkomsten met de Spaanse staat en de Europese instituties.


Kortom, terug naar de politieke orde waarbij CDC zich thuisvoelt. En die de CUP niet langer de CUP doet zijn, constateerde CUP-parlementslid Julià de Jodar gisteren in Ara.


Convergència wordt weer Convergència – de CUP blijft de CUP. En nieuwe Catalaanse verkiezingen komen dichterbij. Maar eerst de Spaanse parlementsverkiezingen. Het CDC neemt daaraan niet deel onder de vlag Junts Pel Sí, maar onder die van Democràcia i Libertat, samen met twee kleine partijen (Demòcrates de Catalunya en Reagrupament) Lijsttrekker: Francesc Homs.





BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

14-11-2015

De CUP heeft haast en geen haast

 Een Catalaanse Republiek en een consensus president. De CUP doet het niet voor minder. De ‘anti-systeem’ partij zei gisteren voor de tweede keer deze week ‘nee’ tegen Artur Mas als president. Vervolgens lanceerde de partij een manifest (oplage 50.000 exemplaren) boordevol wensen. Het lemma is drievoudig: Onafhankelijkheid, Zero armoede en dito Corruptie. Het eerste binnen 18 maanden, het tweede via 39 “onmiddellijke” maatregelen en het derde via het “urgent” toevoegen van financiële en economische experts aan de Mossos d´Esquadra, de Catalaanse politie. Eén van de volgens het manifest 150 (!) anti-corruptiemaatregelen die de CUP al eerder voorstelde.

Conclaaf
De CUP heeft haast. En geen haast. Want het “un no tranquilo” (“een kalm nee” - want de onderhandelingsdeur blijft open) waarmee CUP-leider Antonio Baños gisteren zijn ‘nee’ aan Mas nuanceerde, kun je even goed lezen als een “rustig aan”. Vreemd genoeg gaat de horizontaal georganiseerde CUP pas op 29 november in conclaaf met haar achterban over de gevolgde en de te volgen strategie in de onderhandelingen met Junts pel Sí. Vijf dagen later begint de campagne voor de Spaanse parlementsverkiezingen. Nu zijn er tijdens verkiezingscampagnes gewoonlijk geen plenaire parlementsbijeenkomsten. Waarmee de periode voor het onderhandelen en stemmen over een nieuwe president angstwekkend kort wordt.
CUP-leider Antonio Baños ziet nieuwe Catalaanse verkiezingen als een enorm risico voor het separatisme.

Te kort waarschijnlijk, mits Junts pel Sí met een alternatief voor Artur Mas komt. De kans daarop werd vandaag weer kleiner. Het Junts pel Sí crisisberaad in het klooster van Poblet (zonder Artur Mas) bracht geen zwarte rook. “Mas blijft onze kandidaat,” zei een woordvoerder na afloop.

Enorm risico
CUP-voorman Antonio Baños op zijn beurt herhaalde vandaag in een radio-interview nog maar eens zijn eis van een consensus-man of vrouw. Nieuwe parlementsverkiezingen – noodzakelijk wanneer er op 10 januari nog geen president is –  betitelde Baños als een "enorm risico". De huidige pro-onafhankelijkheid meerderheid (72 van de 135 zetels) zou weleens verloren kunnen gaan, door het voortijdig afhaken van gedemotiveerde separatisten.

Een vandaag gepubliceerde peiling van de Catalaanse regering zou Baños moeten geruststellen. Junts pel Si haalt bij nieuwe verkiezingen rond de 62 zetels, het huidige aantal. Baños’ eigen CUP zou zelfs 4 tot 6 zetels winst maken en op 14 tot 16 zetels uitkomen. Jammer alleen dat de peiling werd gehouden tussen 5 en 27 oktober. En laat 27 oktober nu net de dag zijn waarop beide partijen in het Catalaanse parlement hun onafhankelijkheidsresolutie presenteerden. En het gekrakeel met Madrid pas echt begon.




BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

11-11-2015

Spaans Constitutioneel Hof schort Catalaanse onafhankelijkheidsresolutie op

 Het Spaans Constitutioneel Hof heeft vanavond unaniem de separatistische resolutie opgeschort die het Catalaanse parlement maandag had aangenomen. Verder informeert het hof 21 Catalaanse functionarissen (20 politici en de secretaris-generaal van het Catalaanse parlement) persoonlijk over hun plicht om elke initiatief dat strijdig is met de schorsing te stoppen of te vermijden. De 21 personen, waaronder president Artur Mas en parlementsvoorzitter Carme Forcadell, worden gewaarschuwd voor de eventuele gevolgen van het negeren van de opschorting, waaronder ook strafrechtelijke gevolgen.

 
Artur Mas´ herverkiezing lijkt steeds verder weg.


Het Catalaanse parlement heeft tien dagen de tijd om te reageren. In de maandag aangenomen resolutie heeft het parlement echter al verklaard dat “dit Parlement en het proces van democratische ontkoppeling niet zullen worden onderworpen aan de besluiten van instituties van de Spaanse Staat, in het bijzonder die van het Constitutioneel Hof, dat zij beschouwt als niet-legitiem en zonder competentie als gevolg van, onder meer, de uitspraak van juni 2010 over het Catalaanse Autonomiestatuut, eerder door het volk in een referendum goedgekeurd.”

Dit werd in een reactie op de opschorting nog eens bevestigd door vice-president Neus Munté, die zei dat het "de politieke wil" was om door te gaan "met het mandaat van het parlement". 





Wanhopige poging
Ondertussen deed Artur Mas vandaag nog een wanhopige poging alsnog te worden gekozen als president van Catalonië, na de mislukking van gisteren. De hele dag werd vergaderd met vertegenwoorders van de beoogde coälitiepartner CUP (fel gekant tegen Mas als president). Het voorstel: Mas president, maar de werkelijke macht komt bij drie vice-presidenten: Oriol Junqueras (economie),  Raül Romeva (internationale betrekkingen) en Neus Munté (sociale zaken), allen behorend tot Junts pel Sí, de eenheidslijst waarmee Artur Mas eind september Catalaanse parlementsverkiezingen won. 
Af door de achterdeur: CUP-onderhandelaars Benet Salellas en Anna Gabriel verlaten het Catalaanse regeringspaleis.

De CUP heeft het voorstel afgewezen. Mas mag van de anti-kapitalistische partij overigens wel in een nieuwe regering plaatsnemen, maar niet als president.

Morgen volgt de tweede stemronde in het Catalaanse parlement. In tegenstelling tot maandag is dit keer geen absolute meerderheid in stemmen nodig, maar een gewone meerderheid (meer voor- dan tegenstemmen). Ook zo`n meerderheid lijkt voor Mas echter een brug te ver.  ERC-kopstuk Joan Tardà reageerde vanavond op de afwijzing van de CUP met de opmerking dat zijn partij bereid is om "een blanco cheque" te tekenen als dit nodig is om tot een regering te komen, inclusief een afzien van een herverkiezing van Artur Mas.


BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

10-11-2015

Catalaanse separatisten hebben een tijdsprobleem

Zoals verwacht heeft het Catalaanse parlement gisteren de resolutie
aangenomen, die het begin markeert van de routekaart naar de onafhankelijkheid. Voorstemmers waren uiteraard de beide onafhankelijkheidspartijen Junts pel Sí en CUP, samen goed voor 72 van de 135 zetels. De rest van de partijen stemden unaniem tegen. De Spaanse premier Mariano Rajoy reageerde onmiddellijk met de aankondiging van opschorting van de resolutie bij het Spaans Constitutioneel Hof te vragen via een spoedprocedure, die mogelijk deze donderdag al wordt gevoerd. (De Spaanse Staatsraad gaf vandaag al zijn fiat aan het regeringsverzoek.)


Tot zover verliep alles volgens het bekende stramien: de Catalaanse separatisten doen een stap, de Spaanse regering zwaait met de wet. Maar die Spaanse wetten, daar heeft het Catalaanse parlement volgend de resolutie geen boodschap meer aan. Wat nu rest, is onzekerheid.

Artikel 155
Het Constitutioneel Hof zal de resolutie donderdag ongetwijfeld opschorten, maar daarmee dus niks bereiken - ik neem aan dat het Catalaanse parlement zich wél aan zijn eigen resolutie houdt. Vroeg of (iets) later komt dan het moment waarop Mariano Rajoy zijn laatste wettelijke troefkaart moet trekken. “De Spaanse regering zal regeren met alleen de wet, maar de hele wet”, zei de Spaanse premier gisteren. Rajoy noemde het niet, maar het ultieme rechtsmiddel is artikel 155 uit de Spaans Grondwet, dat opschorting van de Catalaanse autonomie mogelijk maakt. Het artikel, in de Engels eversie:

Section 155
1. If a Self -governing Community does not fulfil the obligations imposed upon it by the Constitution or other laws, or acts in a way that is seriously prejudicial to the general interest of Spain, the Government, after having lodged a complaint with the President of the Self-governing Community and failed to receive satisfaction therefore, may, following approval granted by the overall majority of the Senate, take all measures necessary to com pel the Community to meet said obligations, or to protect the above-mentioned general interest.

2. With a view to implementing the measures provided for in the foregoing paragraph, the Government may issue instructions to all the authorities of the Self -governing Communities.

‘Uiteraard’ negeert het parlement ook deze, draconische, maatregel – die oppositieleider Pedro Sánchez (PSOE) overigens vandaag afwees in een gesprek met Mariano Rajoy.

Artur Mas tijdens het debat vandaag.
Waarmee de wettelijke wapens van Rajoy zijn uitgeput.

Waar de Catalanen mogelijk wel gevoelig voor zijn: geld. De Spaanse krant El Mundo meldde gisteren dat de centrale regering eventueel de geldkraan zou willen dichtdraaien. Dat zou onder veel meer kunnen betekenen dat de Catalaanse ambtenaren op een houtje moeten bijten. En met hongerige ambtenaren is het slecht een nieuwe staat maken. Ook zou Madrid de controle willen overnemen over de Mossos d’ Esquadra, de Catalaanse politie. Misschien wel de minste van Madrid`s problemen: volgens regeringsbronnen zijn slechts driehonderd van de 17.000 ‘Mossos’ voor de onafhankelijkheid.  

Testcase: vandaag verordoneerde het Openbare Ministerie aan de Spaanse politie (waaronder de Mossos) op te treden tegen "elke illegale handeling die gericht is op het veranderen van de Spaanse staatinrichting".

Tijdsprobleem
Ondertussen zijn de kopzorgen van de separatisten over de consequentie niet minder groot. Allereerst is daar het probleem tijd. Het is volgens de resolutie immers vooral de toekomstige regering die moet beginnen met de loskoppeling van Spanje. Bijvoorbeeld door binnen dertig dagen een begin te maken met een eigen Grondwet, sociale zekerheidstelsel en belastingwet.

Dat is mooi, maar vooralsnog is er geen nieuwe regering. De huidige Catalaanse regering heeft, omdat Catalonië nu een nieuw parlement heeft, maar beperkte bevoegdheden. Voor de goede orde: niet volgens de Spaanse, maar volgens de eigen Catalaanse wetgeving. Dat betekent onder meer dat de regering geen begrotingen en wetten kan aannemen.

Het probleem Artur Mas
De vraag is wanneer of die regering er dit jaar nog komt. De besprekingen tussen beide pro-onafhankelijkheidspartijen Junts pel Sí (62 zetels in het parlement) en CUP (10 zetels) dreigen vast te lopen op de figuur Artur Mas. Het radicale CUP - probleem 2 - wil Mas niet terug als president, een standpunt dat een CUP-vertegenwoordiger vanochtend nog eens herhaalde voorafgaande aan het debat over Mas’ herverkiezing. Dodelijk voor de benodigde absolute meerderheid voor de eerste stemronde later vandaag in het 135 zetels tellende parlement. Volgende stemrondes – de eerste mogelijkheid is donderdag - vragen een gewone meerderheid van stemmen, maar ook die slechts haalbaar dankzij onverwachte dissidenten (van de CUP of, nog onwaarschijnlijker, Catalunya Sí que es Pot, de lijst waar onder meer Podemos aan de Catalaanse verkiezingen deelnam).

Mevrouw Mas zag het vanaf het parlementsbalkon allemaal aan.
Artur Mas ondertussen, zo verklaarde hij gisteren in het parlement in een impliciete waarschuwing aan de CUP, verbindt het doorgaan van ‘het proces’ met zijn herverkiezing. Heel Junts pel Si´ ondersteunt hem, aangevoerd door de CDC-prominenten die toch al niet blij zijn met de onderhandelingen met deze 'anti-syteem clowns', de term waarmee een van hen de CUP-gedelegeerden onlangs aanduidde.

Spaanse verkiezingen
De partijen hebben voor een oplossing in principe tot 10 januari 2015 de tijd. Dan volgen automatisch nieuwe parlementsverkiezingen in maart volgend jaar. Veel eerder echter - probleem nummer 3 - zijn de Spaanse parlementsverkiezingen, op 20 december van dit jaar. De twee belangrijkste Junts pel Sí partners ERC en CDC zullen daaraan ieder met een eigen lijst deelnemen. Verwacht mag worden dat de Catalaanse kiezers Artur Mas’ CDC zullen straffen voor de corruptieschandalen waarin de partij is verwikkeld. Een machtsstrijd tussen ERC en CDC binnen het verbond Junts pel Sí zal  wellicht het gevolg zijn. Funest voor het 'samen voor ja'-gevoel.

Belangrijker nog voor de Catalaanse onafhankelijkheidsaspiraties is de vraag wie de landelijke verkiezingen wint. Geen van de vier grote Spaanse partijen (PP, PSOE, Ciudadanos en Podomos) zal de meerderheid halen. Dat maakt een coalitie noodzakelijk. De twee rechtse partijen PP en Ciudadanos worden volgens de peilingen één en twee – al zeggen veel kiezers hun stem nog niet te hebben bepaald.

Ciudadanos-leider Albert Rivera zei deze week echter in een interview niets te zien in een regering met een PP. Een lichtpuntje voor de separatisten. Hiermee komt immers een linkse coalitie tussen de PSOE en Podemos dichterbij. Beide partijen zijn ieder geval meer bereid tot dialoog. Bovendien is Podemos voorstander van een zelfbeschikkingsreferendum voor Catalonië; en mét deze partij ruim 80 procent van de Catalanen. Waarmee 20-D (de afkorting waarmee de verkiezingen worden aangeduid), het begin van de oplossing zou kunnen zijn.

Update 20.00 uur:

Artur Mas is niet herkozen: Junts Pel Sí voor,  de CUP en de overige partijen tegen.



BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

09-11-2015

Catalaanse parlement debatteert over 'loskoppeling' van Spanje

 Om 10 uur vandaag is het Catalaanse parlement begon met debatteren over de resolutie die de ‘loskoppeling’ met Spanje moet inluiden, naast het begin van de oprichting van “een onafhankelijke Catalaanse staat in de vorm van een republiek”.

Het Spaans Constitutioneel Hof besliste op 5 november unaniem dat het Catalaanse parlement mag debatteren en stemmen over de resolutie van Junts pel Sí en de CUP, nadat een aantal anti-onafhankelijkheid partijen in het parlement het hof had verzocht de motie te blokkeren omdat deze ongrondwettelijk zou zijn. Het hof oordeelde echter dat het parlement de “natuurlijke zetel is van het politieke debat” en dat de mogelijk uitkomst van dit debat niet een voorwaarde kan zijn voor het al dan niet houden ervan.

De resolutie bestaat uit de volgende negen punten:

Het Catalaanse parlement:

1. Constateert dat het democratisch mandaat verkregen bij de verkiezingen van 27 september 2015 is gebaseerd op een meerderheid van de zetels voor de parlementaire krachten die het doel hebben dat Catalonië een onafhankelijke staat wordt, en met een brede meerderheid in stemmen en zetels voor zelfbeschikking, die het begin van een niet-ondergeschikt constitutioneel proces ondersteunt.
2. Verklaart plechtig het begin van het proces van het creëren van een onafhankelijke Catalaanse staat in de vorm van een republiek.
3. Verklaart de openng van een participatief, open, integratief en actief civiel proces om de basis voor te bereiden van de toekomstige Catalaanse grondwet.
4. Moedigt de toekomstige regering aan om de noodzakelijke maatregelen te nemen die deze verklaringen effectief maken.
5. Beschouwt het als noodzakelijk om binnen dertig dagen te beginnen met het maken van wetten voor het constitutioneel proces, sociale zekerheid en overheidsfinanciën.
6. Benadrukt, als beheerder van de soevereiniteit en de representatie van de constituerende macht, dat dit Parlement en het proces van democratische ontkoppeling niet zullen worden onderworpen aan de besluiten van instituties van de Spaanse Staat, in het bijzonder die van het Constitutioneel Hof, dat zij beschouwt als niet-legitiem en zonder competentie als gevolg van, onder meer, de uitspraak van juni 2010 over het Catalaanse Autonomiestatuut, eerder door het volk in een referendum goedgekeurd.
7. Zal de nodige maatregelen treffen om dit enorme, duurzame en vreedzame proces van democratische ontkoppeling van de Spaanse staat te beginnen op zodanige wijze dat emancipatie van burgers op elk niveau mogelijk is en is gebaseerd op open, actieve en integrerende participatie.
8. Spoort de toekomstige overheid aan om zich uitsluitend te houden aan die regels en mandaten die voortvloeien uit deze legitieme en democratische Kamer, om zo de fundamentele rechten te beschermen die mogelijk kunnen worden aangetast door beslissingen door instituties van de Spaanse staat.
9. Verklaart de wil de onderhandelingen te beginnen om het democratisch mandaat uit voeren voor de creatie van een onafhankelijke Catalaanse staat in de vorm van een Republiek en dit, aanvullend, bekend te maken aan de Spaanse staat, de Europese Unie en de hele internationale gemeenschap.



Pro-onafhankelijkheid spandoek vannochtend voor het Catalaanse parlement.

De Spaanse regering is van plan “onmiddellijk” te reageren, mocht het Catalaanse parlement de resolutie aannemen, wat vermoedelijk het geval zal zijn.  Premier Rajoy zal later vandaag een verklaring geven.

Vanavond vindt in het Catalaanse parlement ook het debat plaats over de nieuwe Catalaanse minister-president, waarvoor bij de eerste stemronde (dinsdag) een absolute meerderheid nodig is. De verwachting is dat de huidige minister-president Artur Mas niet het benodigde aantal stemmen zal krijgen.


BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

08-11-2015

Een eigen Catalaanse staat - kroniek van een proces (2)


"Er komt toch hier iets van een referendum?" Tijdens mijn fiets- en wandeltours door Barcelona blijken cliënten vaak slecht op de hoogte van de politieke situatie in Catalonië. Tijd voor een handig overzicht in twee delen van de belangrijkste gebeurtenissen van de laatste jaren. Eerder deze week ging het over de periode 2012-2014. Vandaag deel twee, de ontwikkelingen van dit jaar.



 2015

14 januari
Artur Mas schrijft net als in 2012 vervroegde parlementsverkiezingen uit. Dit keer zijn het wat hem betreft plebiscitaire verkiezingen over de onafhankelijkheid.

24 mei
In Catalonië zijn CiU en ERC de grote verliezers van de Spaanse gemeenteraadsverkiezingen. Barcelona gaat voor het liberale CiU verloren. Activiste Ada Colau wordt de nieuwe burgemeester van de stad.

Ada Colau wint de gemeenteraadsverkiezingen in Barcelona.

18 juni 
Unió Democràtica de Catalunya (Unió) verbreekt na 37 jaar het politieke verbond met Convergència Democràtica de Catalunya (CDC), uit protest tegen de onafhankelijkheidskoers die Mas en de zijnen varen. De Unió-ministers stappen uit de Catalaanse regering, waarmee deze een uitgesproken pro-onafhankelijkheid karakter krijgt.

16 juli
De gezamenlijke eenheidslijst van Artur Mas is rond. ERC-leider Oriol Junqueras is gezwicht voor het dreigement van Mas de verkiezingen af te blazen als er geen politici op de lijst komen. Volgens Junqueras zou een gezamenlijke lijst zonder beroepspolitici de grootste kans maken op een verkiezingsoverwinning van het separatistische kamp.

De uiteindelijke lijst is vooral een mix van CDC- en ERC- politici, plus vertegenwoordigers van burgerbewegingen ANC en Òmnium Cultural. Lijsttrekker wordt een ‘buitenstaander’, voormalig ICV- Europarlementariër Raül Romeva. Op de plaatsen 2 en 3 vinden we Carme Forcadell, voormalig ANC-voorzitter en Muriel Casals, eerder voorzitter van Òmnium Cultural. Artur Mas verschuilt zich - volgens critici - op plaats nummer 4, maar is bij verkiezingswinst wel de kandidaat voor het premierschap namens de lijst, die de naam Junts  pel Sí (Samen voor Ja) krijgt. ERC-leider Oriol Junqueras staat op nummer 5.
De top 5 van Junts pel Sí . Oriol Junqueras (links), Muriel Casals, Raül Romeva, Carme Forcadell en Artur Mas.

Het verkiezingsprogramma van Junts pel Sí beschrijft  een 'routekaart' naar de onafhankelijkheid. Een proces dat 18 maanden moet gaan duren, met als startdatum de dag na de verkiezingen van 27-S.

11 september

De al bijna traditionele Diada-manifestatie voor de onafhankelijkheid vindt dit jaar plaats op de Meridiana in Barcelona. De opkomst is lager dan andere jaren. Toch zien de separatisten de bijeenkomst als een geslaagde opmaat voor de verkiezingen van 27-S, waarvoor die dag de campagne officieel van start gaat.


 27 september
Junts  pel Sí (62 zetels ) en CUP (10 zetels) winnen de verkiezingen. Samen halen ze de absolute meerderheid in zetels (72 van de 135), maar niet in stemmen(47,74 %).
De onderhandelingen voor een nieuw kabinet tussen beide partijen gaan daags na de verkiezingen van start en zijn grotendeels geheim. De routekaart naar de onafhankelijkheid staat centraal. Het hete hangijzer wordt vooruitgeschoven: Artur Mas. De antikapitalistische CUP wil bezuinigingskampioen Mas absoluut niet terug als minister-president.

15 oktober
Artur Mas moet zich voor het Catalaans hooggerechshof verantwoorden voor  rol in de organisatie van het 9-N referendum.
De dag is zwanger van symboliek. Om te beginnen is het Paleis van Justitie gevestigd aan de Passeig de Lluís Companys, genoemd naar de Catalaanse president die in 1934 een eigen Catalaanse staat uitriep. En dan is het op 15 oktober ook nog eens precies 75 jaar geleden dat Companys op het kasteel van de Montjuïc werd gefusilleerd door het Franco-regime, onder het uitroepen van Per Catalunya!(Voor Catalonië!).

Artur Mas op weg naar het gerechtsgebouw aan de Passeig de Lluís Companys in Barcelona.
Artur Mas brengt ´s ochtends eerst op de Montjuïc een hulde aan de ‘martelaar-president’. Vervolgens zet hij koers richting rechtszaal, vergezeld door onder meer zijn voltallige kabinet en 400 burgemeesters, waarmee de gang naar het gerecht het karakter krijgt van een pro-onafhankelijkheidsdemonstratie. Net als twee dagen eerder, toen twee van Mas´ ministers voor de rechter moesten verschijnen voor hun rol bij 9-N. Het gerechtshof reageerde die dag dat met een ongebruikelijke protestverklaring tegen deze "regelrechte directe aanval" op zijn onafhankelijkheid.

26 oktober
Het nieuwe Catalaanse parlement komt voor het eerst bijeen.
Carme Forcadell wordt gekozen tot parlementsvoorzitter (met 77 van de 135 stemmen). Forcadell eindigt haar acceptatiespeech met de uitroep “Lang leve de Catalaanse Republiek”, onder luid applaus van het pro-onafhankelijkheidblok.


27 oktober
Junts pel Sí en de CUP presenteren een negen punten tellende 'resolutievoorstel'.
  Het document moet het officiële starsein worden van het proces naar de onafhankelijkheid. Beide partijen willen dat het parlement op korte termijn over de resolutie debatteert en stemt. Premier Mariano Rajoy reageert tegen zijn gewoonte snel en verklaart dezelfde dag in een ‘institutionele verklaring’ dat de resolutie “geen enkel effect zal hebben”. Rajoy “garandeert” de toepassing van de wet in Spanje en zal “van geen enkel mechanisme afzien zoals omschreven in de Grondwet en de wet, voor zolang ik premier ben”.


Een parlementsresolutie om het begin van ‘het proces’ te markeren was al aangekondigd in het verkiezingsprogramma van Junts  pel Sí. Daarin ging het om het informeren van de Spaanse staat, Europa en de internationale gemeenschap  over de start van het onafhankelijkheidsproces, naast de intentie om met de Spaanse staat te onderhandelen en ‘onze wil’ om in de EU en de Eurozone te blijven.

 Het voorstel van 26 oktober is een stuk radicaler dan wat Junts Pel Sí oorspronkelijk beoogde en draagt het stempel van de CUP, een partij die bij een absolute meerderheid (in zetels én stemmen) de dag na de verkiezingen al eenzijdig de onafhankelijkheid had willen uitroepen. "Opgedragen aan de Spaanse staat. Zonder harde gevoelens, tot ziens", twitterde CUP-lijsttrekkeer Antonio Baños op de verkiezingsavond, nog voor de stemmen geteld waren.
Vooral punt 5 (binnen 30 dagen al beginnen met eigen Grondwet en andere wetten) en de punten 6 en 8 (ongehoorzaamheid aan Spaanse wetten en justitie) zijn ‘des CUPs’, naast het expliciet noemen van ‘een republiek’ als de staatsvorm van het nieuwe Catalonië (de punten 2 en 9).

De 9 punten van Junts pel Sí en CUP



Het Catalaanse parlement: 

1. Constateert dat het democratisch mandaat verkregen bij de verkiezingen van 27 september 2015 is gebaseerd op een meerderheid van de zetels voor de parlementaire krachten die het doel hebben dat Catalonië  een onafhankelijke staat wordt, en met een brede meerderheid in stemmen en zetels voor zelfbeschikking, die het begin van een niet-ondergeschikt constitutioneel proces ondersteunt. 
2. Verklaart plechtig het begin van het proces van het creëren van een onafhankelijke Catalaanse staat in de vorm van een republiek.
3. Verklaart de openng van een participatief, open, integratief en actief civiel proces om de basis voor te bereiden van de toekomstige Catalaanse grondwet. 
4. Moedigt de toekomstige regering aan om de noodzakelijke maatregelen te nemen die deze verklaringen effectief maken.
5. Beschouwt het als noodzakelijk om binnen dertig dagen te beginnen met het maken van wetten voor het constitutioneel proces, sociale zekerheid en overheidsfinanciën.
6. Benadrukt, als beheerder van de soevereiniteit en de representatie van de constituerende macht,  dat dit Parlement en het proces van democratische ontkoppeling niet zullen worden onderworpen aan de besluiten van instituties van de Spaanse Staat, in het bijzonder die van het Constitutioneel Hof, dat zij beschouwt als niet-legitiem en zonder competentie als gevolg van, onder meer, de uitspraak van juni 2010 over het Catalaanse Autonomiestatuut, eerder door het volk in een referendum goedgekeurd.
7. Zal de nodige maatregelen treffen om dit enorme, duurzame en vreedzame proces van democratische ontkoppeling van de Spaanse staat te beginnen op zodanige wijze dat emancipatie van burgers op elk niveau mogelijk is en is gebaseerd op open, actieve en integrerende participatie.
8. Spoort de toekomstige overheid aan om zich uitsluitend te houden aan die regels en mandaten die voortvloeien uit deze legitieme en democratische Kamer, om zo de fundamentele rechten te beschermen die mogelijk kunnen worden aangetast door beslissingen door instituties van de Spaanse staat.
9. Verklaart de wil de onderhandelingen te beginnen om het democratisch mandaat uit voeren voor de creatie van een onafhankelijke Catalaanse staat in de vorm van een Republiek en dit, aanvullend, bekend te maken aan de Spaanse staat, de Europese Unie en de hele internationale gemeenschap.


CUP-voorman Antonio Baños: "Opgedragen aan de Spaanse staat. Zonder harde gevoelens, tot ziens."



28 oktober
Premier Rajoy en oppositieleider Pedro Sánchez lunchen samen om de Catalaanse zaak te bespreken
. In de dagen daarna praat Rajoy met andere partijleiders en met vertegenwoordigers van werkgevers en vakbonden. Hij wil een “Nationaal Pact’ tegen het Catalaanse separatisme tot stand brengen.


Het merendeel van de geconsulteerden steunt Rajoy in zijn tactiek op met de (grond)wet als wapen de Catalaanse dreiging te stoppen. Pablo Iglesias (Podemos) daarentegen wil de wet veranderen, om een legaal onafhankelijkheidsreferendum mogelijk te maken. Albertó Garzon (Izquierda Unida) opteert voor de dialoog tussen alle politieke partijen om te praten over een referendum en een federaal Spanje Het door Rajoy gewenste Nationaal Pact zet Garzon weg als ‘theater’.

5 november
Het Spaans Constitutioneel Hof beslist unaniem dat het Catalaanse parlement mag debatteren en stemmen over de resolutie van Junts  pel Sí en de CUP
.  Een dag eerder hebben de parlementsfracties van PP, Ciudanos en PSC  – elk via een eigen petitie – het Hof verzocht de separatistische resolutie te blokkeren, omdat deze naar hun mening tegen de grondwet ingaat. He hof oordeelt echter dat het parlement de “natuurlijke zetel is van het politieke debat” en  dat de mogelijk uitkomst van dit debat niet een voorwaarde kan zijn voor het al dan niet houden ervan.




Artur Mas, eerste president van de Catalaanse Republiek?
Het debat zal morgen plaatsvinden maandag 9 november, precies een jaar na 9-N, het symbolische referendum over de onafhankelijkheid. Morgen zal het parlement ook stemmen over de nieuwe Catalaanse minister-president. De CUP heeft tot nu toe volgehouden niet voor Artur Mas te stemmen, wat diens herverkiezing op 9 november praktisch onmogelijk maakt, daar voor de eerste stemronde in het parlement een absolute meerderheid nodig is.

Voor eventuele volgende stemrondes - de eerste zou op woensdag 11 november zijn -volstaat een eenvoudige meerderheid (meer voor- dan tegenstemmen). Is na twee maanden (dus uiterlijk 10 januari 2016) nog geen nieuwe president gekozen, dan volgen automatische nieuwe parlementsverkiezingen.


BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

02-11-2015

Een eigen Catalaanse staat - kroniek van een proces (1)

"Er komt toch hier iets van een referendum?" Tijdens mijn fiets- en wandeltours door Barcelona blijken cliënten vaak slecht op de hoogte van de politieke situatie in Catalonië. Tijd voor een handig overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen van de laatste jaren. Vandaag de periode 2012-2014. Later deze week de stormachtige ontwikkelingen van dit jaar.


 2012

11 september 
Anderhalf miljoen Catalanen demonstreren op de nationale feestdag (de Diada) in Barcelona voor de onafhankelijkheid. De organisatie is georganiseerd door twee burgerbewegingen, de Assemblea Nacional Catalana (ANC) en Òmnium Cultural.

'Catalonië, nieuwe staat van Europa’, is het lemma. ‘Niks belastingakkoord: onafhankelijkheid nu’, eisen veel spandoeken. Een sneer naar de grote afwezige, Artur Mas. De Catalaanse minister-president wil een gunstige belastingdeal à la Baskenland. (De Basken mogen zelf alle belastingen innen. Een deel daarvan wordt afgedragen aan Madrid, volgens een elke 5 jaar opnieuw door gezamenlijk vast te stellen quotum.)  Later die maand gaat Mas over een dergelijk praten met Mariano Rajoy, de Spaanse premier, wiens Partido Popular (PP) de absolute meerderheid heeft in het Spaanse parlement. De rechtse PP is fel gekant tegen elke vorm van Spaans separatisme.

De grote opkomst op 11 september verrast vijand en vriend. In het laatste kamp verklaart een dag later Artur Mas – tot dan toe altijd tegen een onafhankelijke Catalonië – dat het moment is gekomen om Catalonië “de structuren van een eigen staat” te geven.


20 september
Artur Mas komt terug uit Madrid van zijn afspraak met Marian Rajoy. Met lege handen. “Bijzondere omstandigheden vragen om bijzondere maatregelen”, verklaart hij in het Catalaanse parlement. Hij schrijft voor 25 november (25-N) nieuwe verkiezingen uit, met de belofte van een referendum over de onafhankelijkheid.


De Wil van een Volk, stelt de verkiezingsposter waarop Mas’ zegevierend de handen heft. Mozes, die zijn volk naar het beloofde land leidt, spotten critici. Mas zelf, in een interview daags voor 25-N: “Ik zie een politicus die zijn volk omarmt”.














25 november
Artur Mas verliest de verkiezingen. Mas’ CiU duikelt van 62 naar 50 zetels in het 135 zetels tellende Catalaanse parlement. Vanaf dit moment kan de partij slechts regeren met gedoogsteun van Esquerra Republicana de Catalunya (ERC) – dat van 10 naar 21 zetels gaat -, de republikeinse partij die zich sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw profileert als dé Catalaanse onafhankelijkheidspartij. Op 18 december 2012 komt het tot een akkoord. De regering Mas verplicht zich tot een onafhankelijkheidsreferendum in 2014. In ruil daarvoor stemt ERC in met de zware bezuinigingen die Mas c.s. willen doorvoeren.

2013

23 januari
Het Catalaanse parlement neemt met een ruime meerderheid (85 tegen 41 stemmen, 2 onthoudingen) een verklaring aan die de “juridische en politieke soevereiniteit van het Catalaanse volk" vastlegt.
Een soevereiniteit die moet worden vertaald in een referendum.
Ciutadans-leider Albert Rivera.
Tegenstemmers zijn de Catalaanse socialisten (PSC), de Partido Popular en Ciutadans van Albert Rivera, het rechtse antwoord op Podemos en op dat moment nog voornamelijk actief in Catalonië. Alvast vooruitlopend op een voor de separatisten gunstige uitslag van zo´n referendum stelt Artur Mas in april 2013 een adviesraad in, die wordt belast met de inrichting van “de Catalaanse staat”.

8 mei
Opschorting van de Catalaanse soevereiniteitsverklaring door het Spaans Constitutioneel Hof. (In maart 2014 volgt de definitieve verklaring van illegaliteit. Wel erkent het hof ‘het recht om te beslissen’, maar elke concretisering daarvan moet gebeuren binnen de grondwet. Deze stelt, geparafraseerd, dat over de toekomst van Spanje of delen daarvan slechts ‘alle Spanjaarden’ kunnen beslissen.)

11 september
De tweede grote onafhankelijkheidsdemonstratie. Dit keer een 480 kilometer lange menselijke keten dwars door Catalonië, van Alcanar in het Zuiden naar El Pertús bij de Franse grens.

Een paar weken eerder hebben Artur Mas en Mariano Rajoy een op dat moment geheime ontmoeting gehad, in een poging het conflict op te lossen. Zonder resultaat. De EU ondertussen waarschuwt dat een onafhankelijk Catalonië automatisch geen lid meer is de unie. Tevergeefs: volgens de Generalitat (de Catalaanse regering) doen op 11 september uiteindelijk 1.6 Catalanen aan de ‘Via Catalana' mee. De anti-onafhankelijkheidsorganisatie Societat Civil Catalana telt er overigens ‘maar’ 800.000.

12 december
De pro-referendumpartijen (CiU, Esquera, Iniciativa en de CUP) zijn het na maanden onderhandelen eindelijk eens over datum en vraag. De datum wordt 9 november 2014, (9-N). De vraag valt in twee deelvragen uiteen: “Wilt u dat Catalonië een onafhankelijk staat wordt? Ja of nee.” En, als het antwoord ‘ja’ luidt: “Wilt u dat deze staat onafhankelijk is? Ja of nee.”
De PP-regering reageert en “garandeert” dat er geen referendum zal komen. De Spaanse socialisten (PSOE, de grootste oppositiepartij) sluiten zich hierbij aan.


2014

8 april
Het Spaanse parlement wijst een Catalaans onafhankelijkheidsreferendum met een grote meerderheid van stemmen af. Al even kansloos is de  petitie van een aantal Catalaanse parlementsleden om de bevoegdheid van het organiseren van zo´n referendum van de Staat  over te hevelen naar de Generalitat. “Het proces gaat door”, is de reactie van Artur Mas.

25 mei
In de aanloop na de Diada van dit jaar wordt ERC de Catalaanse winnaar bij de Europese verkiezingen. CiU eindigt als tweede. Voor `het proces' maakt  het niets uit, laat Artur Mas andermaal weten.

30 juli
Laatste ontmoeting tussen Artur Mas en Mariano Rajoy. Artur Mas overhandigt aan Rajoy een 23 punten tellend wensenlijstje voor Catalonië. De Spaanse premier belooft de opsomming te zullen bestuderen, maar heeft volgens de Generalitat nooit meer gereageerd.

11 september
Onafhankelijkheidsmanifestatie nummer 3. Deze keer wordt het een menselijke V (van volentat, wil; votar, stemmen en victòria, overwinning) in Barcelona.

Aan de vooravond van de manifestatie roept Artur Mas in zijn ‘Diada-boodschap' op tot grotere eenheid en eensgezindheid rond het referendum. Mariano Rajoy zat dubbel fout, aldus Mas. Ten eerste door de stem van het volk smoren en ten tweede door het recht om te stemmen te ontzeggen aan diegenen "die oplossingen willen via de stembus".
 “President, zet de stembussen neer”, roept ANC-voorzitter Carme Forcadell tijdens haar toespraak tot de juichende menigte.


27 september
Mas luistert. Op 27 september ondertekent hij een decreet voor het referendum. Ruim een week eerder heeft het Catalaanse parlement een consultatiewet aangenomen die het referendum een legale status moet geven. Op 29 september schort het Spaans Constitutioneel Hof de wet op. Onder druk van ERC, Iniciativa en CUP besluit Mas het referendum toch door te laten gaan.

9 november
In de weken daarna switcht de Catalaanse regering naar een “niet-bindend referendum” – maar ook dit schort het Constitutioneel Hof op. Uiteindelijk wordt het een “participatief proces”, georganiseerd door vrijwilligers.  De regering blijft volgens Mas wel verantwoordelijk voor het proces`en zal het ook  “beschermen”.
Op dit symbolische referendum komen 2,3 miljoen Catalanen af, 33 procent van het aantal stemgerechtigden. Ruim 80 procent (1,8 miljoen mensen) antwoordt ‘ja’ op beide vragen.

21 november
Het Openbaar Ministerie klaagt Artur Mas en twee van zijn ministers aan voor het organiseren van 9-N. De beschuldiging: ernstige ongehoorzaamheid, misbruik van vertrouwen, verduistering en usurpatie van functies. Een maand later verklaart het Catalaanse Hooggerechtshof de aanklacht ontvankelijk.

25 november
Artus Mas lanceert zijn nieuwe plan: er komen vervroegde Catalaanse parlementsverkiezingen. De winnaars – in het plan Mas een gezamenlijke pro-onafhankelijkheidslijst- krijgen een mandaat van 18 maanden waarin ze een grondwet ontwerpen en onderhandelen met Madrid over de verdeling van de inboedel. Aan het eind van het mandaat volgen nieuwe parlementsverkiezingen, - waaraan geen van de mandaathouders mag deelnemen -, plus een referendum waarin de Catalanen andermaal en ditmaal definitief mogen stemmen over de onafhankelijkheid.

Later deze week deel twee van deze kroniek.



BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!