26-09-2015

Junts pel Sí wint de Catalaanse verkiezingen - wie ze zijn en wat ze willen

Volgens alle polls gaat Junts pel Sí de Catalaanse parlementsverkiezingen winnen morgen. Wat is Junts pel Sí en wat wil deze club?


Junts pel Sí (Samen voor Ja) is geen politieke partij, maar een gezamenlijke kieslijst. De deelnemers hebben weinig gemeen, maar delen één verlangen: een onafhankelijk Catalonië.
Lijsttrekker Raül Romeva kan goed symbool staan voor dit allegaartje. Romeva was jarenlang hyperactief lid (1600 moties in 10 jaar) in het Europees Parlement namens de eco-socialisten van de ICV en criticaster van de straffe bezuinigingen van Artur Mas, de huidige Catalaanse president.
Raül Romeva, lijsttrekker van Junts pel Sí.

Diezelfde Mas staat zelf veilig (om tijdens de verkiezingscampagne lastige vragen te ontlopen over zijn beleid en de corruptie in zijn eigen partij (CDC), zeggen tegenstanders) op nummer 4. Mocht Junts pel Sí de verkiezingen winnen en erin slagen een kabinet te vormen dan is er maar één presidentskandiaat en die heet Artur Mas. Bovendien is Mas  het brein van het strijdplan van Junts Pel Sí.

Routekaart
Eind november 2014 lanceerde Mas zijn 'routekaart naar de onafhankelijkheid'.
In het kort: er komen vervroegde Catalaanse parlementsverkiezingen. De winnaars – in het plan Mas een gezamenlijke pro-onafhankelijkheidslijst- krijgen vervolgens een mandaat van 18 maanden.
Artur Mas, het brein van Junts Pel Sí.

In die periode ontwerpen ze een grondwet en onderhandelen met Madrid over de verdeling van de inboedel. Aan het eind van het mandaat volgen nieuwe parlementsverkiezingen, - waaraan geen van de mandaathouders mag deelnemen -, plus een referendum waarin de Catalanen zich andermaal en ditmaal definitief mogen stemmen over de onafhankelijkheid.


Mas’ plan staat voor de verkiezingen 27-S nog grotendeels overeind, zij het met een aantal aanpassingen en aanvullingen. Dat de mandaathouders niet aan de parlementsverkiezingen aan het eind van de rit kunnen deelnemen, vinden we bijvoorbeeld nergens meer terug

De deelnemers  aan Junts pel Sí:

1. Convergència Democràtica de Catalunya (CDC)
De Catalaanse liberale partij, in 1974 gericht door onder andere oud-president Jordi Pujol. 'Democratische Convergentie van Catalonië' regeert sinds 1980 met een onderbreking van 7 jaar (2003-2010) Catalonië, samen met de christendemocraten van Unió Democràtica de Catalunya (UDC).

Dit samenwerkingsverband onder de naam Convergència i Unió (CIU) was vooral de partij van de kleine burgerij en de middenklassen. in feite ging het om de hedendaagse voortzetting van Catalaanse bourgeois-nationalisme van eind negentiende eeuw. Een Catalanisme dat streefde naar een leidende rol van Catalonië bínnen Spanje; uiteraard moest dat vooral de eigen klasse te goed komen.

Jordi Pujol, 23 jaar president van Catalonië.
 CDC-voorman Jordi Pujol was 23 jaar president. Een politiek dier, wiens talent voor dealtjes sluiten zelfs een eigen naam kreeg: pujolisme. Zijn regering steunde met liefde linkse en rechtse minderheidsregeringen in Madrid. Maar niet voor niets natuurlijk.

Politieke zoon
Pujols politieke zoon Artur Mas regeert Catalonië sinds 2010, zij het de laatste jaren met gedoogsteun van Esquerra Republicana de Catalunya (ERC), nadat de CIU bij de vervroegde verkiezingen van dat jaar duikelde van 62 naar 50 zetels in het Catalaanse parlement (135 zetels). Mas en zijn partij zijn sinds het debacle van het autonomiestatuut (2010, Catalonië wordt niet erkend als ´natie`) en zeker na het mislukken van het sluiten van een fiscaal pact met Madrid (2012) steeds meer opgeschoven richting onafhankelijkheid. Dit leidde dit jaar uiteindelijk tot de breuk met langdurige coalitiepartner UDC.

CDC wordt de laatste tijd geteisterd door corruptieschandalen. Zelfs de tot voor kort untouchable Jordi Pujol is niet langer de Molt Honorable President, nadat hij vorig jaar bekende miljoenen euro’s te hebben geparkeerd bij een bank in Andorra, uit zicht van de Spaanse belastingdienst.

2. Esquerra Republicana de Catalunya (ERC)
Catalaans Republikeins Links. Opgericht in 1931 de vooravond van de Spaanse Republiek door Francesc Macià en Lluís Companys, beiden in de jaren dertig president van Catalonië. De partij heeft al ervaring met de onafhankelijkheid: in 1934 riep Companys ¨een Catalaanse staat uit”, zij het wel binnen een –niet bestaande – Federale Republiek Spanje.

Na de burgeroorlog en de komst van het Franco-bewind leidde de partij een kwijnend clandestien bestaan. In 1977 kreeg de ERC weer een legale status, maar de steun aan de Pujol-regeringen in de jaren 80 deed de partij geen goed. De ommekeer kwam in 1989, met de formele keuze voor de onafhankelijkheid.

Halverwege de jaren 90 begon de echte groei. Veel Catalanen hadden de buik vol met Pujols geflirt met de rechtse Partido Popular en keerden zich af van de CIU. Tussen 2003 en 2010 zat ERC in een Catalaanse coalitieregering, samen met Partit dels Socialistes de Catalunya (PSC) en het ICV.

Oriol Junqueras, leider van ERC.
Huidig ERC-leider is historicus Oriol Junqueras, tevens burgemeester van Sant Vicenç dels Horts  en nummer 5 van Junts pel Sí. Junqueras zag aanvankelijk niets in een gezamenlijke lijst. Apart halen we meer stemmen dan onder een gezamenlijke vlag, was zijn stelling. Later zag hij een gezamenlijke lijst zonder beroepspolitici als de beste kans op succes. Dat was net na de verkiezingswinst van activiste Ada Colau en haar platform Barcelona en Comù  bij de Spaanse gemeenteraadsverkiezingen - Colau is nu burgemeester van de Catalaanse hoofdstad. Op 6 juli dit jaar ging Jonqueras alsnog overstag, na het dreigement van Artur Mas de verkiezingen af te blazen als er geen politici op de lijst kwamen.

3. Assembla Nacional Catalana (ANC)
De ANC werd officieel opgericht in 2012 en in korte tijd uitgegroeid tot de belangrijkste onafhankelijkheidsbeweging. Met meer dan 40.000 betalende leden, tienduizenden vrijwilligers en zelfs afdelingen in België en Nederland. De ANC is samen met Òmnium Cultural de grote kracht achter de grote onafhankelijkheidsdemonstraties, via het platform Ara és l'hora (Nu is het uur), waarvan Junts pel Sí lijstrekker Raül Romeva tot voor kort coördinator was.

Carme Forcadell
Achter Romeva vinden we voormalig ANC- voorzitter Carme Forcadell  als nummer 2 op de Junts Pel Sí kieslijst. Officieel heeft het ANC geen politieke banden, maar taalkundige Forcadell is ondertussen wel lid van ERC. Tussen 2003 en 2007 zat ze voor de partij in de gemeenteraad van Sabadell.

4. Òmnium Cultural
Opgericht in 1961 was Òmnium Cultura de (onder dictator Franco illegale) Catalaanse taal- en cultuurvereniging. Sinds het uitkleden van het gemoderniseerde Catalaanse autonomiestatuut in 2010 door het Spaans Constitutioneel Hof vaart de beweging een politieke koers richting onafhankelijkheid en groeit het ledenaantal sterk – op dit moment circa 50.00o.

Muriel Casals, nummer 3 van Junts Pel Sí en tot juli dit jaar voorzitter van Òmnium was in haar jonge jaren lid van de Catalaanse Socialistische Partij (PSUC) en later van de ICV.
Muriel Casals
4. Associació de Municipis per la Independència (AMI)
Een club van van gemeenten die actief streven naar de Catalaanse onafhankelijkheid. Op dit moment zijn dat er al 714, ruim 75 % van de 947 Catalaanse gemeenten lid van AMI. Hoofdstad Barcelona hoort daar niet bij. Burgemeester Ada Colau vindt dat de burgers van Barcelona over zo´n lidmaatschap moeten beslissen (via een referendum), en niet de gemeenteraad. Voorzitter is Carles Puigdemont, namens CDC burgemeester van Girona.

5. Súmate
Vereniging van Spaanstalige Catalanen die streven naar de onafhankelijkheid. Voorzitter van ‘Kom erbij’ is Eduardo Reyes, telg van Spaanstalige immigrantenfamilie. De in Andalusië geboren Reyes en kompanen richten zich vooral op de vele Spaanstaligen in de metropool Barcelona.

Wat wil Junts Pel Sí?

Onmiddellijk na de verkiezingen een proces van 18 maanden beginnen dat moet leiden tot een onafhankelijk Catalaanse staat, met een eigen door het volk goedgekeurde grondwet.
De routekaart naar de onafhankelijkheid is volgens het programmamanifest gebaseerd op "de principes van soevereiniteit, democratische legitimiteit en participatie ".

Fase 1: Verklaring van het begin van het proces; begin formuleren Catalaanse grondwet en noodzakelijke staatsstructuren
De mars zelf begint gelijk na 27 september. Als de Catalanen tenminste kiezen voor “een meerderheid van parlementsleden die voor de onafhankelijkheid zijn”, aldus het programmamanifest.

Het nieuwe parlement zal dan een officiële verklaring aannemen dat de Spaanse staat, Europa en de internationale gemeenschap  ‘informeert’ over het begin van de mars naar de onafhankelijkheid, de intentie om met de Spaanse staat te onderhandelen en ‘onze wil’ om in de EU en de Eurozone te blijven. De Generalitat (Catalaanse regering) ten slotte krijgt het mandaat om de noodzakelijk maatregelen te nemen voor de ‘implantatie van de verklaring.’

Ook het werk aan de nieuwe grondwet begint in deze fase ,zij het informeel, want door vertegenwoordigers van het maatschappelijke middenveld, om juridische ingrijpen van de Spaanse staat te voorkomen. Ook wordt begonnen met het creëren van noodzakelijk staatstructuren op alle gebieden waar de Catalaanse regering die op dit moment nog niet heeft.

Een van de taken van de nieuwe regering is het samenstellen voor de agenda voor de onderhandeling met Spanje (verdeling van de inboedel) en de EU (erkenning).
Wat de materiele zaken betreft, Junts Pel Sí wil onderhandelen over "alle materiële goederen die Spaanse staat momenteel beheert in Catalonië", naast alle 'gedeelde' materiële goederen in het buitenland (inclusief financiële activa en passiva).

Fase 2: onafhankelijkheidsverklaring, grondwetontwerp, parlementsverkiezingen, constitutioneel referendum
 Na de eerste fase, waarvan de duur nog onbepaald is, volgt de verklaring van onafhankelijkheid, “...wat loskoppeling van het huidige Spaanse rechtssysteem zal betekenen. Wetten die de vorming van een nieuwe staat niet in de weg staan blijven echter van kracht” zei de Junts pel Sí kopstuk Carles Viver Pi-Sunyer bij de presentatie van het programa.

Onmiddellijk na de onafhankelijkheidsverklaring neemt het Catalaanse parlement twee wetten aan. De eerste wet is een transitie-wet, waarin de elementaire structuren van de nieuwe staat voorlopig worden vastgelegd. De tweede wet legt de procedures vast voor het parlementaire proces en het referendum die moeten leiden tot de nieuwe grondwet en de goedkeuring daarvan. Basis voor de parlementaire fase van het grondwetsontwerp is het voorwerk van het maatschappelijk middenveld in fase 1.

Het constitutionele proces eindigt met nieuwe parlementsverkiezingen. Het nieuwe parlement moet het definitieve grondwetsontwerp maken. Dit ontwerp moet door “alle burgers” worden goedgekeurd middels een referendum.

CUP
Overigens gaat Junt pel Sí volgens de polls 62-66 zetels behalen. Niet genoeg voor de absolutte meerderheid (68 zetels), (al kunnen de circa 25 % van de kiezers die zeggen hun stem nog niet bepaald hebben daar verandering hebben).
CUP-lijsttrekker Antonio Baños
 Voor een parlementaire meerderheid  pro-onafhankelijkheid zal Junts pel Sí waarschijnlijk om de tafel moeten gaan zitten met de radicale onafhankelijkheidspartij Candidatura d'Unitat Popular (CUP), die volgens de peilingen 8-11 zetels gaat halen. De ideeën over het hoe en wat van de onafhankelijkheid van Junts Pel Sí en CUP lopen evenwel sterk uiteen. Later meer daarover.



BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

24-09-2015

Nieuwe activiteit tijdens Mercè in Barcelona: vlaggenoorlogje


Niet de castellers (de levende torens), zoals de bedoeling was, maar vlaggenwaaiers waren vandaag de hoofdrolspelers op het Plaça de Sant Jaume in Barcelona tijdens de feesten van Mercè, beschermheilige van de stad.

Op het balkon van het stadhuis hingen raadslieden van onafhankelijkheidspartij ERC  de estelada, de Catalaanse onafhankelijkheidsvlag. Waarop de Alberto Fernández Diaz, leider van de conservatieve Partido Popular fractie, de Spaanse vlag onthulde, onder luid gejoel van de menigte beneden en ondanks pogingen van loco-burgermeester Gerardo Pisarello dit te verhinderen.

President Artur Mas stond ook op het balkon, evenals zijn partijgenoot en vorige burgermeester van de stad Xavier Trias. Beide mannen (links op de foto) deden alsof ze het incident niet in de gaten hadden en staarden strak naar beneden.

De estelada is niet toegestaan op Catalaanse overheidsgebouwen, wel uiteraard de senyera, de officiële Catalaanse vlag. Deze moet wel altijd vergezeld gaan van de Spaanse vlag.

 

BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

18-09-2015

Who will stop them? - De Catalaanse verkiezingscampagne week 1

 De eerste week van de Catalaanse verkiezingscampagne voor 27-S zit erop (voor een handig overzicht van wie is wie in partijpolitiek Catalonië, klik hier). Dagen waarin vooral ‘buitenstaanders’ de aandacht trokken. Het begon met het gebruikelijke krakeel over de al bijna traditionele pro-onafhankelijkheid demonstratie op 11 september, niet geheel toevallig de eerste campagnedag van verkiezingen waarbij het gaat om slechts één vraag: onafhankelijkheid of niet?

Allereerst was er  gekibbel over het aantal deelnemers aan de manifestatie. Waren dat er nu 530.000 (de experts in Counting in Extremely Dense Crowd Images ),  twee miljoen (de organisatoren)  of een aantal ergens daar tussenin?

Dan was er de kritiek, van zowel rechts (PP/PPC) als ( gematigd) links (Catalunia Si Es Pot). President Artur Mas en zijn gezamenlijke eenheidslijst Junts Pel Sí (CDC en ERC) hadden  de 11-september mars gepolitiseerd, zo luidde de beschuldiging. De links -radicale separatisten van de CUP op hun beurt verweten Mas het succes van 11-S te claimen. (Zie onderstaand  plaatje, door Junts Pel Sí zelf de dag na de mars op twitter geplaatst.)

Don´t Stop Me Now
Ook spraakmakend op twitter: de campagnefilm van de CUP, een ultra-trage roadmovie, Anaven lents perque anaven lluny ( Ze gingen langzaam, omdat ze ver gingen), ‘gebaseerd op ware politieke feiten’ .



In de hoofdrollen een kapotte bestelwagen (symbool voor een weg naar onafhankelijkheid  die vol obstakels is) en  CUP-prominenten als monteurs. Héél spannend, al haalt de film het niet bij de bijna erotische dynamiek van  PSC-lijsttrekker Miquel Iceta eerder die week:




Merkel en Cameron
Tot zover de highlights van Catalaanse politici.  Met de headlines gingen anderen aan de haal. Al gaf Artur Mas wel het startsein. In een interview met tv-zender la Sexta zei hij dat Europese leiders privé hem iets anders influisteren over de Catalaanse onafhankelijkheid dan hun klare statements in het openbaar. Met andere woorden: hecht geen waarde  aan wat Angela Merkel (‘We moeten allemaal EU-verdragen respecteren die de soevereiniteit en integriteit van elke staat integreren`)  en David Cameron (‘Als een deel van een EU-staat zich afscheid is het niet langer deel van de EU’) zeggen. Ook wist Mas te vertellen dat het de EU geen legaal middel heeft om de Catalanen er uit te zetten.

Dat was de EU. Twee dagen later volgde de VS. Barrack Obama himself verzekerde koning Filips V – op bezoek in het Witte Hus-  dat de VS was deeply committed to maintaining a relationship with a strong, united Spain. Spanje´s minister van Buitenlands zaken lachte naar het verzamelde Spaanse persvolk. Goed, het had wat gekost (‘niets in het leven is gratis` - lees: 'De prijs is 3000 VS-manschappen en 40 vliegtuigen op de basis van Morón de Frontera'), maar Obama zei het toch maar.

Artur Mas toonde zich een dag later niet onder de indruk. Een ‘heel gewone’ uitspraak van de Amerikaanse president, zo redeneerde zijn Catalaanse collega. Spanje kan immers één zijn, met of zonder Catalonië.

Catalaanse zakenbonzen
Diezelfde woensdag was het allereerst de beurt  van de Cercle d’ Economia ,een invloedrijke club van Catalaanse zakenbonzen. Hun standpunt: verkiezingswinst van de separatisten is niet genoeg voor het uitroepen van de onafhankelijkheid. De enige weg daar naar toe is een legaal referendum – iets wat de PP-regering in Madrid tot nu toe steeds heeft tegengehouden,  met een beroep op de Spaanse grondwet.

Later die dag kwam  eenlinkse denktank verbonden aan de Spaanse Socialistische Partij (PSOE) met een studie naar de juridische gevolgen van een eventuele eenzijdige afscheiding. Die zijn behoorlijk rampzalig. Catalonië zal niet alleen onmiddellijk uit de EU worden gezet, het kan er ook niet in terugkeren, wegens schending van zowel de Spaanse als de Europese wetgeving. Ook valt een onafhankelijk Catalonië buiten de euro en alle internationale samenwerkingsverbanden (NATO. FMI et cetera) van Spanje, inclusief het Schengen-verdrag.

Spaanse banken
Toen was de EU weer aan zet, dit keer in de vorm van de Europese Commissie zelf. "Als een deel van een lidstaat niet langer deel is van die staat omdat het gebied een onafhankelijk staat wordt, zijn de Verdragen niet langer van toepassing.” Aldus Margaritis Schinas, woordvoerder van de commissie-voorzitter Juncker. EU-commissaris Valdis Dombrovskis liet zich vandaag in gelijke bewoordingen uit.

En dan waren vandaag, tot slot, de  grote Spaanse banken. Zes van hen waarschuwden - mogelijk onder druk van Luis de Guindos, de Spaanse minister van Economische Zaken en van de Spaanse Centrale Bank - in een 'institutionele verklaring' voor de risico´s die een uittreden van een deel van Spanje uit de EU en de Eurozone met zich meebrengen. De onzeker juridische positie zou de banken kunnen dwingen hun kantoren in Catalonië te sluiten. De banken in kwestie zijn: Caixabank, Santander, BBVA, Bankia, Sabadell en Popular.

Ruime meerderheid
De zes zouden tot hun stap zijn gekomen nadat een eigen peiling zou hebben uitgewezen dat de separatisten op een ruime meerderheid kunnen rekenen bij de verkiezingen van 27 september. Een meerderheid die al bleek uit een peiling van tv-zender Telecinco, die woensdag werd gepresenteerd. De twee separatistische lijsten (Junt Pel Sí en CUP) zijn daarin samen goed voor 75 tot 76 zetels van de totaal 135 in het Catalaanse Parlement. Who will stop them now?


De peiling van Telecinco:

- Junts Pel Sí (Samen voor ja) 65-66 zetels
- Ciutadans (Ciudadanos) 20 zetels
- Catalunya Sí Que Es Pot (Podemos en de eco-socialisten) 15-17 zetels
- PSC (Catalaanse Socialistische Partij) 12 zetels
- PPC ( Partido Popular Catalonië) 11-13 zetels
- CUP 10 zetels

Update 19/9:
Een nieuwe  poll uitgevoerd door het dagbladd El País kwam vandaag met een vergelijkbare uitslag:


Junts Pel Sí (Samen voor ja) 66-67 zetels
- Ciutadans (Ciudadanos) 19 zetels
- Catalunya Sí Que Es Pot (Podemos en de eco-socialisten) 14 zetels
- PSC (Catalaanse Socialistische Partij) 14 zetels
- PPC ( Partido Popular Catalonië) 10 zetels
- CUP 10-11 zetels
- Unió 0-2


BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

17-09-2015

Barcelona in zwart-wit



Mercat del Born  (nu Born Centre Cultural), 1964.

“De fotografie waarvan ik houd is niet die waarin de fotograaf zich uitdrukt, maar die de werkelijkheid laat zien”, zei Xavier Miserachs (Barcelona 1937-Badalona 1998) ooit.
Heilige Week in Barcelona, 1962.
Zijn familie doneerde het omvangrijke archief van de fotograaf in 2011 aan het MACBA in Barcelona. In dit museum is vanaf morgen een selectie te zien, met vooral zwart-wit foto´s uit de vroege jaren zestig, eerder gepubliceerd in het boek Barcelona. Blanc i negre (1964).


Feesten van de wijk Gràcia, 1964.
Miserachs Barcelona.  MACBA, Plaça dels Àngels 1.
Van 18 september 2015 t/m 27 maart 2016. Prijs: 10 €
Voor meer info, klik hier.


Website over Xavier Miserachs: http://www.miserachs.com









BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!

11-09-2015

Bijna half miljoen inschrijvingen voor de mars in Barcelona vandaag

Ara és l'Hora (Nu is het Uur), de koepelorganisatie van de twee grootste Catalaanse separatistische organisaties -  ANC en Òminum Cultural - claimt dat 485.000 mensen zich hebben ingeschreven voor het belangrijkste evenement vandaag van de Catalaanse nationale feestdag (La Diada).
Dit jaar moet Barcelona`s Meridiana gevuld worden met een mensenmassa, als 'een vrije toegang' naar onafhankelijkheid. De straat wordt opgesplitst in tien thematische delen die elk staan voor een kernwaarde in het nieuwe Catalonië.



De bijeenkomst van vandaag is al de vierde in een rij.
Het begon in 2012, toen meer dan een miljoen mensen in Barcelona demonstreerden voor de onafhankelijkheid onder noemer Catalonië een nieuwe staat in Europa. Een jaar later vormden ruim anderhalf miljoen Catalanen samen de Via Catalana, een menselijk keten van het uiterste noorden van het land tot de meest zuidelijke punt. Vorig jaar was er de gigantische menselijke V - van votar (stemmen) en uiteraard victorie – op de Diagonal en de Gran Via in Barcelona.

Verkiezingen
De Diada is dit jaar ook de eerste officiële campagnedag voor de vervroegde Catalaanse parlementsverkiezingen van 27 september. Dat maakt de feestdag politieker dan ooit De verkiezingen zijn het antwoord van president Artur Mas en de zijnen op het kaltstellen door ‘Madrid’ van het referendum over de onafhankelijkheid, vorig jaar op 9 november. Op ‘27-S’ draait het dan ook maar om één vraag: onafhankelijkheid of niet?

Artur Mas: `Gehoor geven aan de stem van de burgers kan niet langer worden uitgesteld`

Na vier jaar van ‘vreedzame’ demonstraties kan gehoor geven aan de ‘aanhoudende en consistente’ stem van de burgers "niet langer worden uitgesteld", zei Mas  gisteren. De centrale regering in Madrid wil niet praten over de status van Catalonië, dus zijn verkiezingen, "het enige instrument dat ze niet kan verbieden", aldus Mas.

Meerderheid
Uit een enquête gisteren gepubliceerd door het Spaanse Sociologisch Onderzoek Centrum (CIS) blijkt dat Artur Mas’ gezamenlijke pro-afscheiding kieslijst Junts pel Sí (Samen voor Ja) met behulp van de radicale afscheidingspartij CUP de meerderheid zou kunnen halen in het Catalaanse parlement. Van de respondenten  zei 77,5%  te gaan stemmen; 70,4% had zijn of haar keuze al bepaald.

De enquête-cijfers:

- Junts Pel Sí (Samen voor ja): 38.1% / 60-61 zetels;
- Ciutadans (Ciudadanos): 14.8% / 19-20 zetels;
- Catalunya Sí que es Pot (Podemos en de eco-socialisten): 13.9% / 18-19 zetels;
- PSC (Catalaanse socialistische Partij): 12.2% / 16-17 zetels;
- PP (Partido Popular): 9.4% / 12-13 zetels;
- CUP: 5.9% / 8 zetels;


Opmerkelijk: slechts 13.9 procent van de respondenten vindt de onafhankelijkheidsvraag het belangrijkste Catalaanse probleem. Over de werkloosheid maken zich veel meer mensen zorgen: 50.2 procent van de respondenten noemt dit als het belangrijkste of op één na belangrijkste probleem van Catalonië.



BCN BITES - kijk voor meer nieuws over Barcelona en Catalonië op onze Facebook pagina!